In het najaar van 2023 is het weer zover, hét fotofestival van het Oosten: de Fotomanifestatie Enschede vindt weer plaats.
De hele stad zal dan in het teken staan van de hedendaagse Nederlandse fotografie.
In verschillende toonaangevende kunstruimtes, waaronder het Rijksmuseum Twenthe, Concordia, Tetem en Fotogalerie Objektief, worden tentoonstellingen georganiseerd met werk van topfotografen.
De 6e editie van de Fotomanifestatie Enschede vindt plaats van: 8 oktober t/m 19 november 2023
In voorgaande jaren heb ik vaak deze fotomanifestatie bezocht en werd daarbij zeker niet teleurgesteld. Prachtige en ook verrassende exposities, alles goed bereikbaar, topfotografen zowel nationaal als internationaal. Een pareltje van het Oosten waar je in één dag met veel kijkplezier door het fotografieland kunt ronddwalen. Met dit jaar een interessant thema.
Huntenkunst vindt plaats in de monumentale SSP-hal , de voormalige productiehal (5500m2), waar ooit de befaamde DRU-pan gefabriceerd werd. In mei wordt hier elk jaar een ‘kunstdorp’ gebouwd. De inrichting zorgt er voor dat de toeschouwer steeds weer een nieuwe expositie-ruimte binnenloopt. De ‘kunststraten’ leveren een samenleving op die kleur en vorm vooropstelt. Je bent letterlijk ergens anders, ergens waar verwondering en schoonheid de boventoon voeren en je deelgenoot maken van de innerlijke wereld van je medemens.
Huntenkunst is een kunstmanifestatie, bedoeld voor professioneel werkende kunstenaars en galeriehouders. Het accent ligt daarbij op de kunstenaars en hun werk. Jaarlijks tijdens een meiweekeinde presenteren meer dan 250 kunstenaars uit binnen- en buitenland persoonlijk hun werk.
Huntenkunst wil een platform bieden aan kunstenaars uit de hele wereld. Het evenement biedt zodoende volop gelegenheid tot het leggen van contacten. Daarnaast wil de organisatie de belangstelling van het publiek wekken voor hedendaagse beeldende kunst. Gestreefd wordt naar het aanbieden van diversiteit zowel in stijl als techniek. Het internationale karakter van de beurs uit zich in het feit dat meer dan vijfentwintig landen zijn vertegenwoordigd. Behalve uit Nederland zijn o.a. kunstenaars afkomstig uit Duitsland, Oostenrijk, België, Frankrijk, Noorwegen, Zweden en Litauen. Interessant zijn de verschillende invloeden, die te ontdekken zijn in verband met de afkomst van de kunstenaars. Jaarlijks wordt een land uitgeroepen tot themaland.
Het boek over HUNTENKUNST 2023 als archiefboek voor de Stichting is gereed en kan hier digitaal bekeken worden.
Simon Ophof schreef ongeveer 12 jaar geleden samen met Hans Brongers het boek ‘over foto’s gesproken’. De nadruk ligt op het methodisch inhoudelijk goed bespreken van foto’s. Het boek werd vanaf het begin omarmd door de vrijetijdsfotografen, maar ook in de fotografieopleidingen vond het boek zijn weg. En nog steeds bespreken veel fotoclubs hun foto’s met elkaar aan de hand van de heldere bespreekmodellen uit het boek.
Simon Ophof, fotograaf en rector van een brede scholengemeenschap, verzamelde een groot deel van zijn leven fotografie. In januari 2022, vlak voor zijn overlijden, schonk hij zijn fotografiecollectie aan Fotomuseum Den Haag (onderdeel van de collectie Kunstmuseum Den Haag). Deze schenking bevat meer dan 800 foto’s, variërend van anonieme fotografie uit de 19de eeuw tot werken van de bekendste fotografen uit het heden en verleden.
Nu in de komende periode 27 Mei — 22 okt 2023 is een deel van de collectie te bewonderen in het Fotomuseum in Den Haag
De tentoonstelling doet eer aan het gedachtegoed van de verzamelaar zelf door geen onderscheid aan te brengen tussen de anonieme amateurfotografie en grote namen als August Sander, Stephan Vanfleteren, Nan Goldin, Karl Blossfeldt en Johan van der Keuken.
BELEEF HET MEE MET PLOEGARTS en FOTOGRAAF GERT WIELINK
Deze expositie toont bijzondere foto’s van topsportmomenten in het wielrennen. Door zijn werk als ploegarts bij wielerploeg JumboVisma komt Gert Wielink in situaties die normaliter niet in beeld komen, zelfs niet in gerenommeerde magazines of kranten. De geëxposeerde foto’s tonen dit soort bijzondere momenten. Elke foto vertelt een verhaal en van elke foto wordt in een fotoboek een toelichting gegeven. Met foto’s en uitleg krijgt de kijker wellicht een ander, explicieter, breder beeld van wat er allemaal bij wielrennen komt kijken.
IN HET FOTOKABINET 2 juni t/m 3 augustus 2023
Oerkroeg Schiller, Prinsenstraat 4, 7121 AG Aalten
voor elke fotografieliefhebber, maar vooral voor degene die geïnteresseerd is in documentaire fotografie
ALEX WEBB
foto Alex Webb
Foto’s Alex Webb te zien bij Museum Helmond
In Kunsthal Helmond van 25 maart tot en met 24 september een nieuwe fotografietentoonstelling over het werk van Magnum fotograaf Alex Webb (San Francisco, 1952).
Alex Webb is wereldberoemd om zijn levendige en dynamische straatfoto’s. Museum Helmond heeft de primeur om voor het eerst een overzicht van Webbs oeuvre te tonen dat meer dan veertig jaar fotografie omvat.
De tentoonstelling ‘Gluckauf’ laat een selectie foto’s zien uit het oeuvre van internationaal gewaardeerd fotografe Bertien van Manen (1942), die opgroeide in Heerlen.
In Gluckauf staat een terugkerend onderwerp in Van Manens werk centraal: het leven in mijnwerkersgemeenschappen.
Bertien van Manen staat bekend om haar documentairefotografie waarbij ze mensen op ongepolijste wijze in hun persoonlijke leefomgeving vastlegt.
Een fotografie expositie van Laura de Morree Van 31 maart – 1 juni 2023 bij Oerkroeg Schiller in Aalten
Wat de fotograaf erover zegt:
“Hoeveel keuzes wil je hebben? Hoeveel keuzes moet je hebben? En wat zijn de gevolgen van keuzemogelijkheden. De gecreëerde consumptiemaatschappij heeft niet alleen een enorme impact op onze beleving, maar ook op onze omgeving. Door multinationals, marketingbureaus en media worden we overspoeld met informatie en beelden die je bewust of onbewust sturen. Er wordt een vraag gecreëerd die, als je er even over nadenkt, verleidt tot meer en meer behoeftes. Meer behoeftes betekent meer consumeren, meer productie, meer afval, meer klimaatimpact. Sociale druk, trends, hoe je je identificeert en wat je belangrijk vindt zijn ook factoren die invloed hebben op onze keuzes. Door de overvloed aan keuzes die jij en ik in ons leven krijgen voorgeschoteld, voel ik me wel eens overweldigd en onzeker over beslissingen die ik moet nemen. Elke keuze die jij maakt heeft invloed. Laten we vaker stil staan, bij wat we echt nodig hebben. Maken we met elkaar wel de juiste keuzes? Stellen we de juiste vragen? Leiden de keuzes die we moeten maken niet af van waar het echt om draait? Wie bepaalt onze behoeftes? Wie zorgt voor vertroebeling? Welk voorbeeld willen we zijn en wat geven we door aan latere generaties? Naast heel veel soorten pindakaas…”
FotoKabinet is een initiatief van Oerkroeg Schiller samen met het OFC. De groep die ervaring heeft met het exposeren in een museale omgeving ziet het als een uitdaging om binnen de sfeer van een kroeg mooie exposities te realiseren. Het doel is om de werken die daar getoond worden aan te passen aan de sfeervolle locatie. Het OFC bestaat uit fotografen en kunstenaars die al dan niet beroepsmatig werkzaam zijn. Ieder lid heeft zijn of haar eigen specialisatie en werkt vanuit eigen interesse. De groep heeft ervaring met exposeren in museale omgevingen. De leden zijn: Bettina Hogeweg, Gerjo te Linde, Laura de Morree, Judith Spook, Peter van Tuijl, Ton van Vroonhoven, Gert Wielink en Dinie Wikkerink.
Fotograaf Bettina Hogeweg laat het van 3 februari tot 30 maart spoken in het FOTOKABINET van oerkroeg Schiller in Aalten.
Spookverhalen zijn van alle tijden. En of je nu in spoken en geesten gelooft, of het afdoet als vermaak dat niet echt bestaat, het zijn fascinerende verhalen. Voor deze serie zijn locaties gefotografeerd in Twente en de Achterhoek, waarover zo’n spookverhaal rondgaat. Huizen die door ‘gohsthunters’ worden bezocht om de dolende geesten op film vast te leggen, maar ook plekken waar al eeuwen sagen en legenden over opgetekend worden. Een serie die ruimte biedt aan gespreksstof over het leven, de dood en het hiernamaals. Foto’s die op het eerste oog eenvoudig lijken, maar net als een goed spookverhaal een diepere lading hebben. Het spookt in het oosten en vanaf nu ook in het fotokabinet…
De gefotografeerde locaties zijn: Kasteel Singraven, Kasteel Reuversweerd, Spookhotel Laag Soeren, Spookboerderij Brummen, Het Aamsveen, Kasteel Slangeburg, De Tankenberg, Oude ziekenhuis Oldenzaal, Kasteel Hackfort, De Lutte
Bettina Hogeweg is afgestudeerd aan de fotovakschool in 2015 waar ze de opleiding ‘fotografische vormgeving’ cum laude heeft behaald en sindsdien is zij als kunstfotografe aangesloten bij het Oostgelders Fotografen Collectief.
FotoKabinetOerkroeg Schiller,Prinsenstraat 4, 7121 AG Aalten
Openingstijden:dinsdag en woensdag19:00 tot 01:00, donderdag 16:00 tot 01:00, vrijdag en zaterdag 14:00 tot 02:00 en zondag 14:00 tot 01:00
In het boek over documentaire fotografie heb ik in een van de laatste paragrafen de mogelijkheid genoemd om een digitale expositie te maken op een eenvouidge manier. Het werkt snel, heeft een eenvoudige werkomgeving, is gratis en geeft redelijke presentaties in verschillende soorten en maten.
Ga naar de website van EMAZE.COM, registreer je (neem het gratis programma, dat is voor de meeste doeleinden prima geschikt) en maak vlot je eerste presentatie. Het programma is gebruikersvriendelijk, je kunt er best vlotjes en intuïtief mee aan de slag. Ik merkte wel dat op mijn Ipad en Iphone de presentatie 90 graden gedraaid is. Niet zo slim van mijnheer Emaze. Maar misschien kun jij dat wel anders instellen. Op de laptop of desktop werkt het prima. Succes ermee.
Deze titel berust op het feit dat ik gisteren twee exposities heb bezocht die beide in het teken staan van het verleden én het heden en heeft dus weinig van doen met de overgang van het oude jaar naar het nieuwe 2023. Maar desalniettemin de beste wensen voor dat nieuwe jaar, in geluk en gezondheid. Het zou ook geweldig zijn als we met zijn allen erin slagen de wereld wat beter te laten worden in velerlei opzicht.
Laat ik met de eerste beginnen. Walker Evans Revisited met als vrije vertaling Walker Evans opnieuw bekeken betreft een foto expositie in Museum Helmond. Een museum dat veel aandacht besteedt aan top fotografen. Ik schreef er al eerder een blog over. Terloops hoorde ik dat ergens in het voorjaar er opnieuw een expo is met het werk van een internationaal gelauwerde fotograaf namelijk Alex Webb. Maar goed eerst Walker Evans [1903 – 1975]. Oud werk, de meeste foto’s allemaal in de midden jaren dertig van de vorige eeuw en niet groter dan het A4 formaat. Voor degenen die het werk van Evans kennen dus niks nieuws onder de zon. Alhoewel….. Als je zijn pakweg 30 tentoongestelde foto’s bekijkt zie je zowel de geschiedenis van het dagelijks leven – de onbekende mens – voorbij trekken alsmede de wijze waarop fotografie in die jaren beoefend werd. Het ‘nieuwe’ van de expositie is dat er diverse hedendaagse fotografen die ‘werken in de geest van Evans’ te zien zijn. Een aantal is geïnspireerd door zijn werk, anderen zijn naar plekken gegaan die ook door Evans gefotografeerd werden en weer anderen reageren heel direct op zijn werk door foto’s van destijds te kopiëren (soms letterlijk) en in deze tijd te plaatsen.
Wat mij betreft vielen de fraaie portretten en stille momenten van Bryan Schutmaat op, het documentaire werk van Vanessa Winship en de kolossale foto’s van George Georgiou over parades in Amerika. De 5 meterlange foto’s vertellen veel over de individuele mens, die je op een normale afdruk ontgaan.
De expositie Walker Evans revisited is nog te bezoeken tot 5 maart 2023. Kijk voor verdere info op de site van het museum.
Walker Evans revisited
KOMPELKOPPEN VANFLETEREN
De tweede tentoonstelling die we – mijn twee fotovrienden en ik – bezochten was KOMPELKOPPEN van Stephan Vanfleteren in Zolder (B). Vanfleteren geeft de oude mijnwerkers opnieuw een gezicht. Dertig jaar geleden werd de laatste steenkolenmijn van de Benelux, die van Zolder, gesloten. Dat was het einde van een industrieel tijdperk in de regio Belgisch Limburg. Zoals op heel veel andere plaatsen in Europa zijn de oude gebouwen in Zolder als industrieel erfgoed aangemerkt en gerenoveerd met behoud van de culturele waarde. De expo MIJN|KRACHT is te zien in de voormalige ophaalmachinegebouw waarin alle oude apparatuur nog opgesteld staat.
De hal is in het duister gehuld als we binnenstappen. Onze ogen moet wennen aan de donkerte en we schuifelen voorwaarts. De foto’s van Vanfleteren zijn heel slim uitgelicht en wijzen ons enigszins de weg. Het is er behoorlijk druk voor een gewone doordeweekse dag, alhoewel het is tussen Kerst en Nieuwjaar dus veel mensen zijn vrij van hun werk.
Vanfleteren herschrijft de geschiedenis. Zijn foto’s zijn ruim een half jaar geleden gemaakt in het café van het cultureel centrum. Hij heeft zich er zeker niet als een jantje-van-leiden van afgemaakt. Ik heb de indruk dat elk portret de oude mijnwerker weer terug in de tijd brengt. De emoties spatten er van af, zowel in de treurigheid, in de gezichten die staan voor het onmenselijk zware werk, maar ook de dikke vriendschap tussen de ‘kompelmaatjes’ die kennelijk weer opbloeit tijdens de fotosessie. En steeds – in elk portret – geeft Vanfleteren een essentie weer in de trant van ‘kijk dit waren ze, de mannen van ijzer”. In de portretten worden ze teruggebracht in de tijd van toen, niet alleen door de fraaie enigszin grijze en korrelige afdrukken maar vooral door blikken, houding en de eenvoud van de omgeving waarin ze geplaatst zijn. Het toen wordt het nu, voelbaar in de zestig unieke beelden die getoond worden. De expo is op 22 januari 2023 gedaan. Wellicht brengt Vanfleteren er nog wel een boek van uit. Dat zou mooi zijn voor degenen die deze fascinerende expo hebben moeten missen.
Alles stroomt is een open deur, althans volgens mijn vroegere natuurkunde prof op de afdeling Lage Temperaturen aan de Technische Universiteit Eindhoven. Zijn onbereikbare liefde was het absolute nulpunt, 273,15 graden onder nul Celsius. Voordat hij hoogleraar werd had hij zich al jarenlang verdiept in de techniek van de lage temperaturen aan de Leidse universiteit genoemd naar de natuurkundige Kamerlingh Onnes. In de natuurkunde is 0 graden Kelvin gelijk aan -273,15 graden Celcius. In tegenstelling tot de hoogste bereikbare temperatuur is het absolute nulpunt een onneembare vesting vanwege het feit dat dan geen enkele molecuul, atoom of elektron meer zou kunnen bewegen.
Fotografie lijkt daar haaks op te staan. Doorgaans wil de fotograaf bewegingen stil en scherp vastleggen. Het veranderende moment ondeelbaar maken.
De voormalige gereformeerde Koppelkerk is omgevormd tot vrijplaats voor kunst en cultureel. Het Oostgelders Forografen Collectief [OFC] exposeert tot 15 januari fortowerk en een installatie onder de titel Panta Rhei. Is de titel van deze blog het absolute nulpunt, gelet op de inhoud van de expositie zou je mogen spreken van een absoluut hoogtepunt. Daarvoor hebben de fotografen van het OFC wel gezorgd. Dus je bent van harte welkom!
De Koppelkerk is de centrale plek voor kunst en cultuur in het pittoreske Bredevoort. Met wisselende exposities, concerten, lezingen en een sfeervol boekencafé is de Koppelkerk de uitgelezen ontmoetingsplaats voor Nederlandse en Duitse cultuurliefhebbers. Het culturele programma van de Koppelkerk rust op drie pijlers: KUNSTEN BOEKEN VERDIEPING
In mijn panta rhei foto’s heb ik in stilstaande beelden het veranderlijke proberen vast te leggen. De wind die vrij spel heeft op bomen en struiken. De mentale gesteldheid van een vrouw die na een vreselijke depressie zichzelf weer hervonden heeft. Het onbevangen kind -haar toekomst- samen met het het portret van een jonge verslaafde vrouw. Panta Rhei, het water in de rivier, de wolken in de lucht, de kraai of vlieger in de lucht, steeds anders en ogenschijnlijk altijd hetzelfde. Het beeld dat gemaakt wordt van de werkelijkheid is slechts een afspiegeling van een moment.
Fotografie is per definitie voorbij het moment, ‘wat is was’.
De fotografen van het OFC zijn: Bettina Hogeweg, Dinie Wikkerink, Gerjo te Linde, Gert Wielink, Judith Spook, Laura de Morree, Peter van Tuijl en Ton van Vroonhoven.
van 2 december tot 15 januari 2023
Openingstijden vrijdag, zaterdag en zondag van 11:00 tot 17:00uur Koppelkerk | Koppelstraat 35 | 7126 AG Bredevoort | 0543 216005 De Koppelkerk hanteert een entree van € 6.–
Op zondag 11 december 2022 ben ik van 12.00 tot 16.00 uur aanwezig en ga dan graag met je in gesprek over het getoonde werk.
Mijn boek visual notes Panta Rhei is dan bij mij te koop voor de speciale prijs € 11.–
Een beeldverslag over een hedendaagse- vintage look dankzij een modern ambacht.
Fine art picturalist, Gerjo te Linde fotografeert sinds 2015 uitsluitend met behulp van het historische ‘wet collodion’ proces, ook wel de natte plaat fotografie genoemd. Vanaf die tijd is zijn kijk op fotografie ingrijpend veranderd. Inhoudelijk is zijn werk het beste te omschrijven als een kritische blik op zichzelf en op sociale thema’s die hem bezighouden.
Om zichzelf scherp te houden maakt hij af en toe een zijsprong naar de moderne digitale techniek. Dat digitale materiaal zet hij vervolgens meedogenloos om naar monochrome beelden, meestal uitgedost in contrastrijk zwart – wit, echter zeker niet kleurloos.
Met deze serie typeert Gerjo een hedendaagse man, het continue veranderende modebeeld, de terugkerende stijlelementen in uiterlijkheden en onze blijkbaar aanwezige behoefte aan ‘beleving’. Wellicht springt de barbier hier handig op in? Hij laat alleen mannelijke klanten toe, bedient ze vakkundig en serveert na afloop een glas whisky met passende rookwaar. Een serie die reflecteert.
Is het een modetrend of verlangen we allemaal naar een representatief spiegelbeeld, houden we van persoonlijke verzorging en laten we ons allemaal het liefst graag regelmatig ‘vertroetelen’?
26 nov. 2022 t/m 2 febr. 2023 in het Fotokabinet van Oerkroeg Schiller.
Prinsenstraat 4, 7121 AG Aalten
Openingstijden: Dinsdag 19:00 tot 01:00 Woensdag 19:00 tot 01:00 Donderdag 16:00 tot 01:00 Vrijdag 14:00 tot 02:00 Zaterdag 14:00 tot 02:00 Zondag 14:00 tot 01:00
Gisteren 4 november was de opening. Een feestelijke boel met heel veel vrienden, kijkers en fotografen. Ik schat wel een kleine driehonderd. Het is een expositie die verschillende soorten portretten toont die Frans de afgelopen vijftien jaar heeft gemaakt. Van naakte mannen tot vaste klanten van een obscure huiskamerkroeg in Antwerpen, van orthodoxe christelijken tot straatportretten van Chinezen. Contrasten tussen oude, veelal arme Chinezen en de jonge mensen in de moderne steden als Shanghai. Ook persoonlijke portretten van dierbare vrienden.
De grote Bergkerk vraagt om veel én grote foto’s. Die heeft Frans dan ook opgehangen. Bovendien is er een magazine/catalogus verkrijgbaar met daarin alle getoonde foto’s. Curator van de tentoonstelling is kunstcriticus en tentoonstellingsmaker Rob Smolders.
Enkele van de beelden die te zien zijn in de BERGKERK te Deventer | foto Peter van Tuijl
Frans Rentink luistert en kijkt naar de presentatie van zijn film over de huiskamerkroeg in Atwerpen. Op de achtergrond een aantal portretfoto’s van zijn recent overleden fotovriend Simon Ophof. | foto Peter van Tuijl
Van de reportage ‘gelukkig zijn’ (2007) maakte Frans recent een film. Het rauwe leven in een nachtkroeg met muziek van Raymond van het Groenewoud ‘Gelukkig zijn, daarvoor wil ik alles geven’. | foto Peter van Tuijl
WALKER EVANS REVISITED 11 OKTOBER 2022 – 5 MAART 2023
In Walker Evans Revisited zien we werk van hedendaagse fotografen die werken in de geest van Walker Evans. Ze zijn geïnspireerd door zijn fotografie van het dagelijkse leven van weleer. Ik schreef eerder een blog vanwege toonaangevende fotoexposities in het museum gehouden in de afgelopen jaren. De nieuwe directeur, Esther Hartzema, van het museum zet met deze expo de lijn van topfotografie volledig door. Grote namen die op de erfenis van Walker Evans een nieuw licht laten schijnen. Dus in de komende maanden een plekje in mijn (en wellicht jouw) agenda!
Vanessa Winship, ‘Colleen, Lexington, Kentucky 17 March 2012’, uit de serie ‘She Dances on Jackson’, 2011-12, Inkjet Print. Bruikleen kunstenaar.
WALKER EVANS REVISITED BEVAT WERK VAN Sherrie Levine, Michael Mandiberg, Camille Fallet, Julia Curtin, Darren Harvey-Regan, Jessica Potter, James Nares, Anastasia Samoylova, Bryan Schutmaat, Patrick Pound, Ute Mahler & Werner Mahler, Stephen Shore, Mark Ruwedel, RaMell Ross, George Georgiou, Lisa Kereszi, Vanessa Winship, Cortis&Sonderegger en Walker Evans
Afgelopen donderdag bezocht ik met vrienden de expositie van Edward Burtynsky in het museum Helmond. Het museum is weliswaar geen ‘echt’ fotomuseum maar inmiddels zou die toevoeging niet misstaan. Met. in de afgelopen vier jaar, topexposities van o.a. Joseph Koudelka, Steve McCurry, Mich Epstein, Carl de Keijzer, Harry Gruyaert, Alec Soth en nu dus Burtynsky verdient de curator (Frank Hoenjet) aldaar zeker een pluim. Het is bijzonder dat exposities die op verschillende plaatsen in de wereld te zien zijn en waarvoor flink in de buidel moet worden getast, door slim (wervings)beleid ook lekker dicht bij huis te zien zijn.
Edward Burtynsky, Lithium Mines #1, Salt Flats, Atacama Desert, Chile, 2017, pigment inkjet print. Courtesy of the artist and Nicholas Metivier Gallery, Toronto
Was het maar fake !
Voor de wereldberoemde fotograaf Edward Burtynsky (1955, St. Catherines, Ontario) is deze tentoonstelling een kroon op zijn werk. Sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw, toont hij hoe de mens het landschap blijvend verandert. Voor het eerst doet hij dit, samen met de filmmakers Jennifer Baichwal en Nicolas de Pencier, vanaf zeer grote hoogte met behulp van drones, kranen en satellieten. Het levert een haast abstracte weergave van een schokkende realiteit op. Je zou hopen dat het fake was wat hij ons voorschotelt. Bij het bekijken van de vele immens grote foto’s stelden mijn vriend de vraag in hoeverre ons stikstofprobleem (lees het ‘breder’ als je wilt) eigenlijk wel echt het probleem is.
Voordat het te laat is
Een expositie die iedereen (burgers, boeren en de buitenlui uit Den Haag) gezien zou moeten hebben voordat het te laat is. De expositie duurt nog slechts tot 11 september aanstaande, dus opschieten Christianne, Mark en Johan.
Wat kunnen we eraan doen? In de benedenzaal van het museum (de Global Green Room) staat met name deze vraag centraal: wat kun jij doen voor een betere wereld? Er wordt een leerzame film gedraaid over de werkwijze van Burtynsky en zijn kompanen en bovendien worden er (kunstzinnige) ‘groene’ initiatieven getoond van jong aanstromend talent.
Inmiddels exposeert Fotogroep in Haaksbergen al voor de vierde keer een fors aantal foto’s op groot formaat tijdens de zomermaanden in de gemeente Haaksbergen. Een aantal jaren geleden waren het foto’s in de bosrijke omgeving van de stad. Pakweg 20 km met de fiets in een prachtige omgeving waarbij de grote zeildoeken en panelen verrassend met het landschap interfereerden.
Dit jaar is de expositie er zeker niet minder om, maar wel anders. Nu heeft men het centrum van Haaksbergen als locatie voor de expositie gekozen. Gemakkelijk beloopbaar en zeker ook interessant voor de toeristen die hier elke zomer komen.
De club is ook in deze expositie origineel te werk gegaan door de foto’s op verschillende materialen af te drukken. Ze zijn geprint op motorkappen, kubussen rond bomen, deuren, metalen deksels, zeildoeken en hout- en de gebruikelijke hoogwaardige aluminium panelen.
get some fresh air
Van nagenoeg alle fotografen van Fotogroep zijn foto’s opgenomen. Afgelopen zondag slenterde ik door het centrum. Nog tot 31 oktober 2022 is dit ook voor jou weggelegd. Ontmoet de fotografie in Haaksbergen, ga kijken. En o ja, af en toe bukken of buigen voor de foto’s!
