NIEUWE SOFTWARE

Misschien heb je al wel eerder gehoord van het programma CANVA. Een programma om foto’s te bewerken en ontwerpen te maken. Een van mijn kleinkideren, student aan de kunstacademie, gebruikt het al jaren. Het is namelijk gratis. Ik zelf gerbuik Photoshop en Adobe InDesign voor foto’s bewerken en voor boeken maken. Dat is allemaal topspul en ik ben er o zo mee vertrouwd dat ik maar moeilijk naar iets anders overstap. Toch heb ik een aantal jaren geleden Affinity publisher aangeschaft en daarmee ook een paar boeken me gemaakt. Het werkt net even anders, maar veel is ook hetzelfde en dus redelijk snel onder de knie te krijgen. De reden dat ik destijds de publisher van Affinity heb aangeschaft was de prijs. Voor pakweg 50 euro een compleet pakket voor onbeperkte tijd, niks geen jaarabonnement. Er is ook een dergelijk programma voor het maken van illustraties en een voor het bewerken van foto’s. Dus voor nog geen 150 euro had je alles in huis voor wat je maar wilt voor je foto- en grafische werk.

Waarom we Affinity gratis hebben gemaakt en hoe we dat zo houden

De verrassing kwam enkele weken geleden door een mail van Affinity. De drie pakketten worden in één nieuw pakket uitgegeven. Je schakelt gewoon tussen de verschillende onderdelen. Maar het grote nieuws kwam een dag later. Het gehele pakket gratis. Onmogelijk dacht ik, daar zal wel een addertje onder het ‘bekende’ gras zitten. Wat blijkt… Canva en Affinity zijn samen gegaan, een soort huwelijk waarbij de filosofie gehanteerd wordt “CREATIVITEIT HOEFT NIET DUUR TE ZIJN’. Helemaal gratis zelfs en dat blijft zo. Ik heb deze ‘all-in-one’ versie gedownload en (snel) vergeleken met mijn eerdere versie. En jawel alles zit er echt in en op. Dus als je wilt kun je hier [hun website] het volledige downloaden. De installatie is een fluitje van een cent. En als je eerst wilt kijken en beoordelen of het wel zuivere koffie is, kijk dan op deze site.

HERFSTTIJ

De leden van het OFKC [Oostgelders Fotografen en Kunstenaars Collectief] pakken twee weekenden (vr t/m zo) uit met vrij thematisch werk.

Een plek waar KUNST de ruimte krijgt. De 350m2 grote hal is gelegen aan de Oude Boekeloseweg, pal aan het Twentekanaal, Er wordt plek geboden om KUNST te delen.

De plek biedt letterlijk en figuurlijk flink wat ruimte werk van formaat te maken en te bewonderen, samen te werken, je werk te presenteren en kennis/kunde te delen. Beeldend kunstenaars, fotografen, textielkunstenaars en filmmakers vinden er een plek én zelfs voor muzikanten, DJ’s, lichtkunstenaars, dansers en theatermakers is het een geschikte locatie.

Exposanten van het OFKC zijn Bettina Hogeweg, Dinie Wikkerink, Gert Wielink, Judith Spook, Laura de Morree, Ton van Vroonhoven en Peter van Tuijl. Mijn bijdrage aan de expositie is het thematische werk onder de titel ‘HET INDIVIDU, de ander en de menigte’. Op zondag 23 november ben ik van 12.00 tot 17.00 uur aanwezig. Leuk als je dan of op een ander moment een kijkje komt nemen.

De straat is een voortdurend bewegend organisme. Lichamen, blikken en gebaren verweven zich tot een ritme dat nooit stilstaat. Tussen wachten en haasten, tussen verschijnen en verdwijnen, speelt zich het dagelijks toneel van de mens af. Ik noem dat vaak ‘het theater van de werkelijkheid’ en daar begeef ik mij graag — niet als toeschouwer op afstand, maar als deelnemer aan die eindeloze choreografie van toevallige ontmoetingen.

FRAGMENTARISCH fotograferen

© Sarah van Rij

SARAH VAN RIJ

De Nederlandse fotograaf Sarah van Rij woont en werkt in Amsterdam en Parijs. De Volkskrant had afgelopen week een reportage met haar werk. In de aanhef las ik dat ze ‘jaagt op een parallel universum’.

Het meest aantrekkelijk van haar werk vind ik dat ze met ogenschijnljk gemak de werkelijkheid zodanig weergeeft dat je vaak het gevoel hebt dat je gefopt wordt. De elementen, perspectieven, lijnen en vlakken verenigt ze tot -in mijn ogen- compleet nieuwe realiteit. En het is toch echt, gewoon zo ‘uit de camera'(behoudens haar collages).

Ik noem het fragmenten uit de werkelijkheid. Zojuist is er een boek met haar werk verschenen [atlas of echos Sarah van Rij].

STILLE KRACHT in het FOTOkabinet

‘Stille kracht’ is de titel van een foto-expositie die van 8 november tot en met 8 januari te zien is in het FotoKabinet van Oerkroeg Schiller in Aalten. Ton van Vroonhoven, lid van het Oostgelders Fotografen en Kunstenaars Collectief, toont een serie zwart-witfoto’s, die samen een verstild en meditatief beeld oproepen. Het zijn foto’s die de kracht en kwetsbaarheid van de natuur verbeelden.

Het uitgangspunt van de serie is de fascinatie van de fotograaf voor het aanpassingsvermogen van de natuur. Waar wortels een weg zoeken langs stenen, waar takken na een breuk opnieuw uitlopen, waar water barrières omzeilt en toch zijn weg vindt — telkens blijkt er een kracht aanwezig die in stilte en volharding zichtbaar wordt.

© Ton van Vroonhoven

Een belangrijke sleutel tot dit werk ligt in het begrip ‘kleine dingen in stilte’. De fotograaf kwam hierop toen hij probeerde te omschrijven wat de gemeenschappelijke noemer is van veel van zijn favoriete foto’s. Geen grote gebaren, geen expliciete boodschappen, maar juist kleine waarnemingen die in stilte tot de kijker spreken.

Tijdens een summer school verdiepte hij zich enkele jaren geleden in het werk van de Japanse fotografe Rinko Kawauchi, bekend om haar poëtische en eenvoudige beelden. “Ik probeerde in haar stijl te fotograferen, maar dat lukte niet goed. Haar foto’s waren in weinig woorden te vatten, de mijne waren te complex. Toen ik dat besefte, ontdekte ik dat eenvoud de sleutel was. Vanaf dat moment ben ik mijn beelden anders gaan zien en maken.”

De tentoongestelde serie bestaat uit foto’s met eenvoudige motieven. Elk beeld staat op zichzelf, maar samen vormen ze een stroom, een visuele cadans die meandert en rust geeft.

“Wat ik probeer te bereiken,” legt hij uit, “is dat de foto’s loskomen van het specifieke moment waarop ze zijn gemaakt. Dat ze iets universeels hebben, alsof ze overal en altijd zouden kunnen bestaan.” De kracht van de serie ligt in het geheel. Niet één foto staat centraal, maar de opeenvolging van beelden wekt een gevoel van verstilling en reflectie op. De tentoonstelling nodigt uit tot langzaam kijken, tot vertragen, en tot het vinden van rust in kleine details.

FotoKabinet in Oerkroeg Schiller, Prinsenstraat 4, 7121 AG Aalten

Openingstijden: di en wo 19:00 tot 01:00, do 16:00 tot 01:00, vrij en za 14:00 tot 02:00 en zo 14.00 tot 01.00

Persoonlijker kan bijna niet

Fotografie heeft te maken met keuzes maken. Of je een meer journalistieke gerichte fotograaf bent of juist autonoom en meer naar binnen gericht bezig wilt zijn, elk fotoproject is gebaseerd op persoonlijke keuzes. Mijn stelling is dat het WAAROM de leidraad is voor WAT je fotografeert. En je fotografische gereedschapskist die je tot je beschikking hebt bepaalt in relatie met het WAT en het WAAROM de uiteindelijke foto’s of serie. En wat er in die gereedschapskist zit heeft zeker niet alleen te maken met type camera, objectieven en dergelijke. Juist de aspecten of elementen van je beeldtaal/beeldstijl doen ertoe. Naar mijn idee nog meer dan over welke camera of mobile je tot je beschikking hebt.

Digitalis purpurea is een kortlevende, vaste plant. De bladeren, bloemen en zaden van deze plant zijn giftig en kunnen dodelijk zijn bij inname.

Dezelfde stof die de plant giftig maakt, wordt ook gebruikt als medicijn tegen hartfalen.

Deze serie belicht de relatie tussen ideale schoonheid en het vrouwelijk lichaam, en de gevaren en roes van het bestaan ​​door de ogen van iemand anders. © tekst en foto Sara Lando van haar website.

Een fotograaf die een heel eigenzininge stijl ontwikkelt is SARA LANDO. Ze maakt series die heel erg dicht op je huid zitten en die je kunnen aangrijpen. Bij het bekijken van haar werk besef ik hoe complex leven kan zijn. Ik maak er verder geen woorden aan vuil, haar beelden zijn zodanig dat zelf kijken en beleven veel beter is. Ga naar haar website: SARA LANDO

energie, plezier en frustraties

En het is heerlijk om op straat te fotograferen. De prachtige verscheidenheid van mensen en situaties. Laatst was ik te gast bij een groepje van acht vrijetijdsfotografen die allemaal de straatfotografie een warm hart toedragen. Allemaal straatfotografie als aandachtsveld en toch zo verschillend waarop zij de lens richten. Dé straatfotografie bestaat volgens mij ook niet. Daarom in deze inspiratieblog er extra aandacht voor. Een belangrijke vrouw die pas op latere leeftijd de ‘straat ontdekt’ en bovendien een verwijzing naar een portal met veel straatfotografen.

# 35 Melissa O’Shaughnessy

Melissa O’Shaughnessy studeerde eerst journalistiek en werd pas later fotograaf.

Ik ‘leerde haar kennen’ via het ruim 3 kilogram zware boek dat ik twee aar geleden kocht ‘Reclaim the street’ [Engels Hardcover 9780500545379 april 2023 320 pagina’s € 42,–].

Reclaim the Street is een levendig overzicht over de hedendaagse straatfotografie. Een frisse kijk op wat straatfotografie is en kan zijn met meer dan 100 -vaak gevestigde- fotografen

Melissa O’Shaughness is pas laat met fotografie begonnen. ‘Nadat ik mijn drie kinderen had opgevoed” zoals ze zelf zegt. “Ik heb mijn vroege dagen besteed aan het leren van de kunst van zwart-witfotografie en heb mijn focus geleidelijk verlegd naar kleur, en vervolgens naar het leven op straat in New York City en daarbuiten. Ergens in dat traject begon ik mezelf als straatfotograaf te zien, hoewel ik me zeker niet beperk tot alleen dit genre.” 

Cover van het boek Perfect Strangers: New York City Street Photographs | © Melissa O’Shaughnessy

Zelf geeft ze aan dat ze het moeilijk vindt haar stijl van fotograferen te omschrijven. Ze werkt instictief en haar foto’s gaan altijd uit van de realiteit die zich voordoet. Naar mijn idee is haar kracht om het bijzondere in het alledaagse te zien. Het oog hebben voor het bijzondere is één ding, maar ook nog eens snel reageren én visueel een interessante beeld maken is twee. Dat lukt haar op overtuigende wijze door snel een goed kader te maken en op het juiste moment de situatie of gebeurtenis vast te leggen.

Ze is lid van UP Photographers , een collectief van internationale straatfotografen, een non-profit collectief van 26 fotografen. Ze zijn verspreid over de hele wereld, maar je kunt online met elk van hen kennis maken via een uitgebreide website.

A WALK IN THE PARK

de cover van het boek van Amy Horowitz

Een paar weken kwam ik via LENSCULTURE dit boek tegen. Ik heb het aangeschaft en er geen spijt van, alhoewel sommige mensen -ook fotografen- als ik aan hen het boek laat zien, de opmerking maken ‘er is er geen een die lacht’. Het is de vraag of portretfoto’s ‘in het wild geschoten’ lachende gezichten moeten opleveren. Mijn ervaring is dat je de vreemdeling die je tegenkomt op straat, bij de bakker of in het park de vraag stelt ‘mag ik een foto van je maken’ zijn meest vriendelijke gezicht opzet enje zelfs de meest brede smile toewerpt. Meestal vraag ik om nog een foto te mogen maken waarbij ik vraag om het huis, tuin en keuken gezicht. Het normale gezicht … het gezicht dat iets vertelt over wie je bent anders dan de vriendelijke lacht voor fotograaf en eventueel later de beschouwer van het portret. Ongeveer 10 jaar geleden maakt ik het boek EEN EIGEN GEZICHT.

De jonge STRAATFOTOGRAAF AMY HOROWITZ maakt haar debuut met het fotoboek A Walk in the Park met daarin heel veel portretten van jonge mensen, gefotografeerd in het Wasington Square Park in New York.

Een levendige en intieme verzameling van 166 jongvolwassenen waarmee ze de drempels van identiteit en volwassenheid in New York City verkent. Het boek maakte ze in de afgelopen vijf jaar in twee New Yorkse parken. Ontmoetingen die -wellicht af en toe vluchtig van aard waren- ‘rake portreten’ opleverden. Momenten van zelfexpressie, kwetsbaarheid en menselijke verbinding. Zelf schrijft ze daarover op haar website “Als fotograaf voel ik me aangetrokken tot de verhalen achter de oppervlakte”, zegt Horowitz. “Dit werk gaat over gezien worden en anderen zien – over het stilstaan ​​van de tijd in een moment van wederzijds begrip.”

Kijk op de website van Amy Horowitz, je zult er geen spijt van krijgen! En voor straatfotografen, bekijk zeker ook de serie CANDID. Verwondering én inspiratie in overvloed.

een nieuw boek !

Misschien wil je dit boek (ook) wel in je boekenkast of op de keuken- of salontafel. Met foto’s die de mens op een bijzonder manier zichtbaar maakt. Als eindejaars aanbieding nu te bestellen wellicht als cadeau voor een van je fotovrienden of gewoon voor jezelf.

In het boek HET INDIVIDU, de ander en de menigte verken ik de mens in de publieke ruimte — tussen afzondering en verbondenheid, tussen kijken en gezien worden. In deze zwart-wit foto’s leg ik momenten vast waarin iets universeels zichtbaar wordt: de stille aanwezigheid van de ander, de kwetsbaarheid van het individu en de dynamiek van de menigte waarin we ons allemaal bewegen.

Als je enkele pagina’s in het boek wilt bekijken, klik dan op de foto

Het INDIVIDU, de ander en de menigte is in okober 2025 in kleine oplage verschenen en te koop voor € 29,25.

Uitvoering hard cover, 196 pagina’s Silk MC 150 gsm met 125 zwart-wit foto’s.

De straat is een voortdurend bewegend organisme. Lichamen, blikken en gebaren verweven zich tot een ritme dat nooit stilstaat. Tussen wachten en haasten, tussen verschijnen en verdwijnen, speelt zich het dagelijks toneel van de mens af. Ik noem dat vaak ‘het theater van de werkelijkheid’ en daar begeef ik mij graag — niet als toeschouwer op afstand, maar als deelnemer aan die eindeloze choreografie van toevallige ontmoetingen. [uit de inleiding]

BESTELLEN door het bestelformulier naar mij te versturen.

Een bijzonder persoonlijk kunstboek

Haar naam is Mari Katyama – visual artiest – en ze heeft een nieuw boek gemaakt Synthesis.

In British Journal of Photography lees ik: “Speels maar dodelijk serieus: de studio van Mari Katayama getuigt van haar felle, onafhankelijke benadering van kunst en creativiteit.”

Synthesis is een opvallend kunstenaarsboek dat zes jaar werk van de veelgeprezen Japanse multimediakunstenaar Mari Katayama samenbrengt. Het boek is ontstaan ​​tussen 2019 en 2025 – een periode die gekenmerkt werd door de geboorte van haar dochter.

uit het boek ‘Synthese’ © Mari Katyama

In deze complex gecomponeerde zelfportretten plaatst Katayama haar eigen lichaam in relatie tot handgenaaide sculpturen, geregen vormen en delicate papiercollages. ‘Hoe nemen we anderen waar, en hoe worden we door anderen waargenomen?’, vraagt ​​ze zich af. ‘Wat is “correct”? Wat is “natuurlijk” en “kunstmatig?”‘ 

In het boek, pas verschenen en op dit moment nog niet in Nederland verkrijgbaar. Voor als je het wilt inkijken (of misschien wilt kopen) kijk dan op MACK.

silence places

Verschillende kunstenaars onderzochten de stilte. Zo ook Loek van Vliet, een fotograaf die tijdens zijn studie fotografie aan de KBAB in Den Haag het groene hart onderzocht en niet veel later het boek ‘SACRED GROUNDS’ maakte over stiltegebieden in Nederland en België.

Het boek is nog steeds een aanrader, vooral voor landschapsfotografen die foto’s willen maken met een boodschap.

Joke van Vlijmen heeft het anders aangepakt. Zij zoekt de stilte in het stedelijk gebied. In deze tijd van drukte, haast en hectiek toont zij de stilte die je ervaart als je er echt naar op zoek bent. Ze sluit zich af, zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Wie wil gaan kijken … en lees desgewenst het interview dat Civic Amsterdam met haar had.

ATHENE in zwart-wit

Al eerder was ik in Athene en maakte een boek met foto’s in kleur. Vanwege een verzoekje om een aantal foto’s daaruit in een lezing te gebruiken dook ik in een partjtje harde schijven om de bestanden op te sporen. Wat geweest is moet je eigenlijk ook niet meer opniieuw ter hnd nemen. Ik doe dat zelden, maar zwichtte nu toch. Niet in kleur maar echt zwart-wit. Onverbloemd wil ik -opnieuw- de dubbelzinnigheid van Athene verbeelden.

De historische pracht en de moderne uitingen die tegelijkertijd ook samenkomen onder andere in armoede en verval. Het laat de diepte van de problemen zoals economische recessie en sociale ongelijkheid zien, maar ook de veerkracht van mensen en het potentieel voor vooruitgang dat aanwezig is.

Als je het boek wilt bekijken klik dan op de afbeelding of hier.

STRAATFOTOGRAFIE

FOTOGRAFEN VAN VERSCHILLENDE PLUIMAGE BIJ ELKAAR

Op zoek naar Nadia Eeckhout, een Belgische straatfotografe kwam ik per toeval op de website PROGRESSIVE STREET.

Op hun website lees ik: Progressive-Street is een groep met internationale fotografen die de andere kant van de wereld belichten. Ja, maar dan in deze wereld. Wij zijn een kunstgalerie, een agentschap en een kleine onafhankelijke uitgeverij: straten over de hele wereld, een blik op de werkelijkheid, de ogen van de straat. We bieden een blik op de geglobaliseerde wereld. We laten de effecten van globalisering zien. Fotografie als etnografie, onze ethos is een antropologische, sociologische en sociale visie.

Volgens mij voldoende om nieuwsgierig te worden, dus kijk op de website van PROGRESSIVE STREET.

Nadia Eeckhout is geboren in Blankenberge (België) in 1969. Ze fotografeert meestal in Gent. Op haar page op de site schrijft ze: “Geen grote verhalen. Momenteel fotografeer ik voornamelijk spontane straatportretten, waarbij ik onderwerpen isoleer, intuïtief op zoek naar spontaniteit, denk ik. Kleine menselijke verhalen verteld door een simpele gezichtsuitdrukking, een gebaar of een blik, een houding die van een foto niemands verhaal maakt behalve dat van hem of haar. Ik heb verschillende manieren geprobeerd om die vonken vast te leggen (met schrijven, schilderen, tekenen), maar sinds 2018 is mijn camera mijn beste vriend geworden. We slenteren door de straten, raken omringd en worden langzaam ondergedompeld in het dagelijks leven, dat op het eerste gezicht vaak gewoon of zelfs eentonig lijkt, maar in feite talloze van die kostbare momenten herbergt die zomaar voorbijvliegen.”

© Nadia Eeckhout

“Ik maak ook graag foto’s door het raam; wat er achter het raam gebeurt en de reflecties op het raam geven vaak een idee van de bredere context waarin iemand verblijft of ronddwaalt. Al die smaken in één shot voelen voor mij als magie”, aldus Nadia Eeckhout.

Foto’s KIJKEN, foto’s KOPEN

Het driedaagse foto-evenement BUY MY DARLINGS keert terug van 19 t/m 21 september met een nieuwe en uitgebreide editie.

Zo’n dertig gevestigde en opkomende fotografen, samen met onafhankelijke uitgevers, zullen hun mooiste werk – hun lievelingen – rechtstreeks aan het publiek presenteren en verkopen. Aan hun tafels zullen ze prints, boeken en persoonlijke gesprekken voeren.

Deze editie bevat ook een speciale tentoonstelling met de titel LET LOVE RULE, te bezichtigen van 11 september tot 5 oktober.

Zoals altijd met liefde georganiseerd door Tara Fallaux & Martijn van de Griendt. Dit jaar met extra hulp van Sabine van Wechem.

Zie verder de website van NDSM FUSE

FOTOFEEST

Niet zomaar een huiskamer maar een ‘speelpaleis’ vol met foto’s. Het is een heuse kerk waar de Fotogroep DE HUISKAMER haar jaarlijkse expositie houdt.

In de afgelopen jaren was het steeds een fotofeest, dus dat mag je ook dit jaar verwachten.

INSPIRATIE WARM AANBEVOLEN

de stille kraai als mijn inspiratie (serie © Peter van Tuijl)

Volgens professor in de psychologie, Ap Dijksterhuis (Radboud Universiteit), komt inspiratie niet zomaar aanwaaien. Het is iets waar je op zijn minst moeite voor moet doen én met de juiste tools de kans op succes vergroten. Vandaag had ik een interview met een fotograaf en op mijn vraag wie of wat zijn inspiratiebronnen zijn, kwamen er een reeks namen en situaties voorbij en heel soms wordt hij wakker met een inval in zijn hoofd. Binnenkort kun je als fotograaf volop aan je inspiratie werken, samen met anderen op de INSPIRATIEDAG bij PENNINGS Foundation in Eindhoven.

De Inspiratiedag is gericht op fotografen die zich verder willen ontwikkelen. Het helpt je op weg naar nieuwe onderwerpen en technieken. 

In de ochtend worden presentaties gehouden door professionele fotografen over:

  • Storytelling (verhalende fotografie) > Jorgen Polman
  • Mensen / straatfotografie > Peter Willemsen
  • Landschappelijke omgeving / stedelijke omgeving > Toon van Hoof
  • Documentair / maatschappelijk relevant > John van Hamond
  • Autonome fotografie > Tahné Kleijn
  • (Commerciële) opdrachtfotografie > Peter Ververs

Na de lunch worden groepjes gevormd om over de gekozen onderwerpen te brainstormen. Wie weet ontmoet je die dag gelijkgestemden en vorm je een regionaal fotogroepje.

Wil je je graag oriënteren op je volgende ontwikkelstappen dan mag je deze experimentele Inspiratiedag op zondag 12 oktober niet missen. 

–  Toegang is gratis 

–  Aanmelden is noodzakelijk. Zie: Inspiratiedag voor fotografen | Pennings Foundation

–  Koffie/thee en eenvoudige lunch gratis

–  Locatie: Pennings Foundation, Geldropseweg 63 te Eindhoven.           www.penningsfoundation.com