De nieuwe expositie van het Oostgelders Fotografen en Kunstenaars Collectief in de historische Bernardustuin in Bredevoort vanaf 21 juni 2025. De Bernarduspad expositie bestaat sinds 2008 en wordt voor de elfde keer georganiseerd.
De tentoonstelling langs het Bernarduspad in het Vestingpark in Bredevoort vertegenwoordigt een bonte verzameling van beelden gemaakt door negen fotografen van het collectief, die geïnspireerd zijn door het thema ‘Betovering’.
Wat betekent ‘je thuis voelen’ in Nijmegen? In het weekend van 14 en 15 juni presenteren Nijmeegse vrijetijdsfotografen hun persoonlijke fotoverhalen in de expositie ‘Nijmegen, mijn stad, mijn thuis’. De tentoonstelling vindt plaats onder de vlag van FotoEventNijmegen. De expositie toont 27 fotoverhalen waarin de fotografen elk met een persoonlijk en uniek perspectief het abstracte begrip ‘thuis voelen’ tot leven brengen. De expositie laat zien hoe uiteenlopend en gelaagd het gevoel van thuis kan zijn en wat hieraan kan bijdragen.
De fotoverhalen vertellen over verbondenheid en geborgenheid, zingeving en passie, gezien worden en erbij horen. Het zijn de soms herkenbare én verrassende invalshoeken van deze Nijmeegse fotografen die de expositie heel interessant maakt. Niet alleen voor Nijmegenaren -fotogaren en niet fotografen- maar voor iedereen die zich wel eens afvraagt wat ‘thuis’ voor hem of haar betekent.
Van half februari tot half mei 2025 werkten de fotografen, begeleid door een mentor en coach, aan het thema ‘Nijmegen, mijn stad, mijn thuis’. Ze stonden stil bij wat ‘thuisvoelen’ voor hen betekent, wat ze daarover wilden vertellen en hoe dat in foto’s vast te leggen.
Vrijetijdsfotografen tonen persoonlijke kijk op thuisgevoel Nijmegen
Datum expositie: zaterdag 14 en zondag 15 juni, van 11.00 – 17.00 uur Locatie: De Vasim, Winselingseweg 41, Nijmegen. Toegang is gratis
Over thuiskomen gesproken. Het gebied waar Vasim gevestigd is, is een oud industriegebied aan de Waal. Fotografen van verder weg kunnen na (of voor) het bezoeken van de expositie met gemak meer dan een paar uur ronddwalen met camera en ook nog met prachtige platen thuiskomen.
Dit jaar richt ik mijn stand (195) in op basis van een onderzoek waar ik ruim een jaar mee bezig ben, OP EEN ZEKER MOMENT. De titel geeft een feitelijkheid weer, maar even goed zou het een meer filosofische benadering kunnen zijn. In ons leven kan iedereen wel een of meerdere momenten aanwijzen die eruit springen. Speciale vreugdevolle gebeurtenissen, maar even goed verdrietige momenten met een grote impact op iemands leven. Het ‘zekere moment’ kan zowel in het verleden als in de toekomst liggen. De twee beelden in de foto hierboven trof ik aan in een park in Engeland. Ze stonden er keurig bij, twee gelijkvormige gezichten met een oerboom op de achtergrond. Ze deden me denken aan de toekomst – het moment waarop buitenaardse wezens bij ons een kijkje komend nemen – vandaar mijn bewerking.
Kom je ook een kijkje nemen op deze bijzondere internationale kunstmanifestatie in de SSP hal bij de DRU cultuurfabriek in Ulft?
Ik zie je dan graag in stand nr. 195. Meer dan 200 kunstenaars zijn allemaal in voor een gesprekje over, of naar aanleiding van, hun werk. Dus aandacht voor de de diverse kunstuitingen. Meer info op de site van HUNTENKUNST
Gebruikelijk wordt het FOTOkabinet in oerkroep SCHILLER gevuld met het werk van één deelnemer. Deze keer is er gekozen voor een groepsexpositie waarin de negen deelnemers 1 of 2 werken laten zien. Het thema van de tentoonstelling is Horizon.
FotoKabinet bij Oerkroeg Schiller, Prinsenstraat 4 7121 AG Aalten
Het café is geopend dinsdag en woensdag van 19.00-01.00 uur, donderdag van 16.00-01.00 uur, vrijdag en zaterdag van 14.00-02.00 uur en zondag van 14.00-01.00 uur.
Bovenstaande foto kwam in mijn mailbox op onze koningsdag (26 april 2025). De koning komt vandaag in Doetinchem, ongeveer 15 km van waar ik woon. Het zal zeker weer heel knus zijn met oudhollandse spelen, oerend harde motor geluiden van Bennie Jolink en ook Hiddink als meest bekende internationale Achterhoeker zal zijn bijdrage leveren. De voorbereidingen zijn nu op zijn hevigst, maar burgemeester Boumans vertelde vanochtend in het vroege journaal dat ze binnen de gemeente er al 280 dagen druk mee zijn. Al voor acht uur in de morgen stonden de eerste oranje-fans al langs de route. Alles is betrekkelijk, zo vlagt onze buurman, die gelijktijdig met de koning jarig is, pas morgen.
Maar terug naar de foto van de Britse fan van het koninklijk huis. Het is één van de geselecteerde foto’s die in mei in Londen te zien zijn. LensCulture organiseert een uitgebreide groepstentoonstelling tijdens Photo London in het Somerset House. Een groepsexpositie die heel divers de ‘nieuwe en hedendaagse fotografie’ in vele vormen belicht. Met 68 bekroonde fotografen uit 24 landen. Mocht je er toevallig zijn, de expo is open voor publiek van 15-18 mei 2025. En als je er niet bij bent, kun je de selectie hier zien.
De betekenis van een foto ?
In het meest recente PF (magazine voor Professionele Fotografie, ook heel geschikt is voor geïnteresseerde fotografen die er niet hun boterham mee hoeven te verdienen) wordt volop aandacht besteed aan STORYTELLING. Volgens hoofdredacteur Ton Hendriks is het narratief, het verhaal of de storytelling het belangrijkste als het gaat over de betekenis van foto’s. Zowel in de documentaire als in de autonome fotografie. Ik heb door deze bril naar de foto’s op de Lensculture-site gekeken. Benieuwd naar jouw verhalen?
Wellicht ben je dit logo nog niet eerder tegengekomen.
Het is het beeldmerk van FotoEventNijmegen. Een stichting die sinds 2024 de fotografie naar de stad brengt. Denk aan FotografenCafé’s, Live- interviews met fotografen en Fotoprojecten. Zij brengen boeiende programma’s, maken spontane ontmoetingen mogelijk en bouwen in samenwerking met velen aan een actief en bruisend fotografennetwerk.
Zo is er aansataande zondag 30 maart 2025 (14.30 – 16.00 uur) een interview waarin Robert Theunissen in gesprek gaat met Rob Hornstra over zijn fotoprojecten in Rusland en zijn lopend project ‘The Europeans’ (Aanmelden via de website).
Fotoclub Nijmegen, Fotobond Gelderland-zuid en Fotobolwerk uit Nijmegen zijn de initiatiefnemers van FotoEventNijmegen. Zij worden daarbij geholpen door een groeiend aantal fotografen uit de regio en subsidieverstrekkers.
Ambitie: ‘FotoEventNijmegen is er voor de vrijetijds- en professioneel fotograaf. Wat zij gemeen hebben is ambitie. Ambitie om zich te ontwikkelen en te groeien als fotograaf.’
Dit jaar is er een bijzonder project gestart: NIJMEGEN, MIJN STAD, MIJN THUIS. Vanaf februari hebben fotografen zich ingeschreven om dit project te gaan verbeelden. Een dertigtal fotografen is nu aan de slag en zij worden daarin gecoached door een aantal professionele professionele fotografen. Het wordt ongetwijfeld een succesvol project voor de deelnemende fotografen maar ook voor iedereen die de fotografie een warm hart toedraagt. Er kan dan ook door een breed publiek uitgekeken worden naar een fraai resultaat in een expositie. Een mooi podium om de band met Nijmegen aan anderen te laten zien. Voor meer informatie zie de website van FotoEventNijmegen.
Ze maakte een fotoboek over de kasbah en vanaf 1 april tot 30 april is in de bibliotheek locatie Hengelo Stad (Overijssel) een grote expositie met haar werk te zien.
In het boek zijn foto’s van bewoners en interviews met hen gebundeld. Het boek is te bestellen via een mailtje aan Marianne: marianne.assink@gmail.com.
Kasbah, wooncomplex op palen In deze expositie staat de Hengelose ‘Kasbah’ centraal, een opvallend wooncomplex van paalwoningen met 184 huurwoningen op betonnen kolommen gelegen in Groot Driene.
De Kasbah werd in 1973 ontworpen door de Amsterdamse architect Piet Blom, die later ook de bekende kubuswoningen in Rotterdam ontwierp. Bij het ontwerp is Piet Blom uitgegaan van zijn studie “Wonen als stedelijk dak” (1965), waarin hij zocht naar een ideale stedelijke woon- en werkomgeving waarin sociale contacten bevorderd werden. Het bijzondere complex in Groot Driene is destijds door gemeente Hengelo gesubsidieerd in het kader van experimentele woningbouw en staat op de gemeentelijke monumentenlijst.
Adres Beursstraat 34, Hengelo (Ov). Opneingstijden: ma t/m do 9.00 – 20.00, vr 9.00 – 18.00 en za 9.00 – 17.00 uur
In deze tijd van dreiging op nogal wat plaatsen en gebieden kan deze uitspraak al snel als misplaatst worden gezien. Toch, op de keper beschouwd is het uitsluitend het ‘gebod’ waarop een militair zijn gereedschap moet tonen. Vaak wordt daarom gevraagd door een hoger in rang geplaatste bij officiële en belangrijke of belangwekkende gebeurtenissen.
In de fotografie kun je je werk op heel veel verschillende manieren presenteren, van het kleine schoenendoosafdrukje tot aan de museumprint op dibond van meer dan een meter breed. In heel veel van je werk maak je je niet eens druk om de presentatievorm. Vaak dient het slechts één doel. Een herinnering voor jezelf, een studie die je nog verder uit wilt werken, probeersels waarvan de meeste in de prullenbak verdwijnen. Maar uiteindelijk wil je dat ene beeld of die serie aan een groter publiek tonen. Is het een toevallige passant die je website bezoekt of is het een gezelschap van fotovrienden die op een clubavond naar elkaars foto’s kijken of misschien is het wel die belangrijke uitnodiging dat je foto uitverkoren is om in een fotogalerie te tonen. Presentatievorm speelt dan wel degelijk een rol, nog sterker de vorm waarin je je werk presenteert versterkt (of verzwakt juist) de inhoud van je werk. Een mooi voorbeeld hiervan kwam ik per toeval tegen toen ik op zoek was naar het werk van Paul Bogaers (o.a. fotocombinaties). Al zoekende kwam ik op een video van kunstenaar Paul Bogaert terecht waarin hij zijn kunstwerken besprak. Kunstwerken die een ander mens tot prullaria zou betitelen of als dingen die je snel met de kliko het huis uit zou moeten doen. Niet Paul Bogaert, zijn stelling is dat voorwerpen een nieuwe – andere – betekenis kunnen krijgen door de manier waarop ze gepresenteerd worden. En volgens mij zijn er parallellen met foto’s te trekken. De foto in je plakboek 10×15 cm groot en diezelfde foto 40 x 60 in een mooie donker houten lijst in de galerie of dat beeld in het boek op perkamentachtig geschept papier. Kijk en luister even naar deze korte video.
Vandaag, maar ook al een paar dagen eerder waan ik me in hartje lente. Misschien voelt daarom de titel van de expositie van Bettina Hogeweg nog wat onwennig. Maar voor je het weet zitten we volgende week al weer dicht bij het vriespunt en is er echt nog sprake van nawinter.
flyer expositie | beeld Bettina Hogeweg 2024
te zien vanaf vrijdag 28 februari tot donderdag 24 april 2025 in het FOTOkabinet in oerkroeg Schiller
Bettina zegt: ” Nawinter is een deel van de winter, wanneer de koudste periode voorbij is en men weer uitkijkt naar het voorjaar. De meeste vrieskou is geweest en er begint weer hoop te gloren. Er verschijnen al vroege tekenen van het voorjaar en de dagen worden lichter. Toch zijn er nog steeds winterse dagen. Een periode van transitie. Als je van de winterse sfeer houdt kun je nog heel even dat warme gevoel vasthouden, maar er zijn ook al mooie dagen met een voorzichtig zonnetje, zodat de liefhebbers van het voorjaar een voorproefje krijgen.“
In deze serie heeft ze deze nawinter periode verbeeld. Het stemmige, soms donkere van de winter die zijn eigen schoonheid heeft. En de lichtpuntjes, de hoopvolle opmaat naar het voorjaar waarin de natuur weer ontwaakt. Twee seizoenen die je ook als metafoor voor het leven kunt beschouwen, menigeen kent wel donkere dagen waarop je verlangt naar de tijd dat het weer lichter zal worden.
FotoKabinetOerkroeg Schiller, Prinsenstraat 4, 7121 AG Aalten
Openingstijden: di en wo 19:00 tot 01:00, do 16:00 tot 01:00, vrij-za-zo 14:00 tot 01:00
Koos Breukel in FOAM tijdens zijn expositie en in ngesprek met studenten | foto Peter van Tuijl 14-2-2025
Het is not done om te beweren dat iemand de beste is van een fotoclub of afdeling, laat staan wie de beste van het hele land is… Ik heb prachtige fotoboeken van fotografen, maar in ieder geval is er één boek waarin het portret zo manifest aanwezig is en op een manier dat je zowel de gefotografeerde denk te leren kennen als de fotograaf.
Dat boek is van fotograaf Koos Breukel en heet ME WE
Afgelopen vrijdag bezocht ik samen met een oud-collega de expositie in FOAM waar Koos Breukel ook zelf aanwezig was. We waren het grondig met elkaar eens … Nagenoeg bij elk portret hadden we het idee dat we de geportretteerde leerde kennen en dat hij of zij zich oprecht aan ons presenteerde. Dat we iets van het wezen van de persoon in kwestie ervoeren. In het boek Dutch Identity, over hedendaagse Nederlandse portretfotografen, lees je dat elk portret iets zegt over de persoon, maar zeker ook over de fotograaf. Dat ervaar je als je in ME WE bladert of de foto’s op de expositie bekijkt. Dat kan nog tot 26 februari en als je er bent terwijl Breukel ook nog aanwezig is, beleef je een paar geweldige uurtjes zeker als je de meester ‘in actie’ ziet. Overigens acties die heel veel rust in zich hebben en de empathie die ik in zijn foto’s denk te zien, ervoer ik ook in de omgang met de jonge studenten van de Rietveld academie.
tijdens de expositie van Koos Breukel in Foam met op de achtergrond een van zijn portretfoto’s de fotograaf Robert Frank | foto Peter van Tuijl
Het grote verschil tussen andere studiofotografen en Koos Breukel is dat hij mensen fotografeert omdat hij wil weten of ze door tegenslagen in hun leven op de een of andere manier letsel hebben opgelopen en of ze dit hebben verwerkt. [citaat op de website van Koos Breukel]
Vandaag naar de retrospective van Alice Springs [1923-2021]. June Brown is geboren in Melbourne en trad op onder haar artiestennaam June Brunnel als actrice. In 1947 ontmoette ze Duitse fotograaf Helmut Newton die in dat jaar een fotostudio in Melbourne was begonnen. In 1970 startte ze haar carriere als fotograaf onder de naam Alice Springs. In 2004 overleed Helmut Newton na een ernstig verkeersongeval en Alice Springs in 2021 in Monaco. Hun familiegraf is in Berlijn evenals het museum Helmut Newton Foundation. Als je er nog nooit geweest bent, een aanrader en vlakbij is de C|O galerie, beide met veel kwaliteitsfotografie.
De expositie in Schloss Moyland met veel werk van haar en ook nog wel flink wat foto’s van haar man Helmut Newton is de moeite waard. Haar fotografie onderscheidt zich van haar man en de vele portretten van haar zijn erg aansprekend, raak en persoonlijk. De afwerking en techniek zijn geweldig en ik verbaasde me over de stofuitdrukking en detaillering in haar foto’s.
(r) Alice Springs photographed by Helmut Newton and (l) the old holy water font in Schloss Moijland | foto Peter van Tuijl.
Een van de foto die Helmut Newton van zijn vrouw maakte, halfnaakt schuddend aan een boom, hangt in het kasteel (museum Moyland) vlak naast een oud wijwatervat. De overeenkomst deed me denken aan de fotocombinaties van fotograaf/kunstenaar Paul Bogaers. Paul Bogaers stelde foto’s samen naast elkaar ten toon die op verschillende tijdstippen, soms zat er wel een paar jaar tussen, en op verschillende plaatsen gefotografeerd waren. De context van de beelden wordt daardoor anders en je gaat inhoud en vorm aan elkaar koppelen of een nieuwe betekenis geven. Zo ook hier de halfnaake vrouw met de boom en het wijwatervat met de grillige vormen van takken op de achtergrond.
Überhaupt is het museum prachtig om te vertoeven, er zijn meerdere toonaangevende exposities per jaar én heeft heel veel kunst in huis van Joseph Beuys [Krefeld 1921-Dusseldorf 1986], een geliefd kunstenaar in deze streek. Er zijn weinig materialen waar Beuys geen kunst mee gemaakt heeft en hij wordt beschouwd als één van de meest invloedrijkste Duitse kunstnaars. Ook in het museum in Kleve (Kurhaus) is veel werk van hem in een permanente expositie opgenomen. Niet zo vreemd als je weet dat hij daar gedurende een aantal jaren zijn atelier had. Naast zijn veelzijdige beeldend werk was hij ook een performance kunstenaar. Hij sloot zich begin jaren 60 aan bij de beweging Fluxus en werd ook daarvan een van de beroemdste leden.
In het schloss liet ik me ook door hem inspireren tot de parodie. Een nietszeggende hoekje in het museum, een tekstplaatje van Beuys en met wat montagewerk en ‘shoppende’ verschuivingen maakte ik het beeld ‘een parodie op het werk van Joseph Beuys’ met als subtitel ‘de stilte wordt overbelast’. Het zijn overigens niet de benen van Alice Springs en ook niet van Marlene Dietrich, wildvreemde benen dus.
‘een parodie op Joseph Beuys’ – ‘de stilte wordt overbelast’ | in Schloss Moyland, Bedburg Hau 29 januari 2025 | inspiratie door het werk van Joseph Beuys, Beeldend kunstenaar | foto, montage en bewerking Peter van Tuijl.
Pas op … de expositie met het werk van Alice Springs is bijna afgelopen, na 16 februari 2025 is het gedaan.
Een expositie van Gerjo te Linde in de huisgalerie van het OFKC -het Fotokabinet van Oerkroeg Schiller- in Aalten. Te zien vanaf vrijdag 20 december 2024 tot donderdag 20 februari 2025 tijdens openingstijden van Schiller.
YULE
Yule is een 12 dagen durend feest, dat begint aan de vooravond van de Winterzonnewende op het Noordelijk halfrond en eindigt met het nieuwe kalenderjaar. Dit feest was in de oudheid één van de belangrijkste gebeurtenissen van het jaar en werd gevierd door de volkeren in grote delen van Noord- en West-Europa. Yule markeert de terugkeer van de zon na de lange donkere nachten in de winterperiode. Het woord Yule komt van het Oudnoorse woord voor wiel, een synoniem voor de zon. Het herinnert ons aan een nieuw begin en de cyclische baan van de zon én de maan, die zo enorm belangrijk is voor onze planeet, de natuur en de mensheid. Behalve het lengen van de dagen is deze tijd voor velen een belangrijk moment van reflectie en bezinning. Terugkijken op wat is geweest en vooruitblikken op wat gaat komen – koesteren wat waardevol is en loslaten wat overbodig is.
Gerjo te Linde, fine art picturalist, fotografeert sinds 2015 uitsluitend met behulp van het historische ‘wet collodion’ proces, ook wel de natte plaat fotografie genoemd. Inhoudelijk is zijn werk het beste te omschrijven als een kritische blik op zichzelf en op (sociale maatschappelijke) thema’s die hem bezighouden. Veelal ‘poëtisch’ uitgevoerd.
één van mijn foto’s die curator Roel Visser geselecteerd heeft voor de expositie I talk in pictures [van 14 december tot en met 11 januari 2025 in FOUNDATION PENNINGS, Eindhoven] | ‘streetscene londen’ augustus 2024
Op 21 december om 13.00 uur geef ik in het kader van de expositie I TALK IN PICTURES een lezing over DOCUMENTAIRE FOTOGRAFIE. Omdat ik eerder al lezingen over documentaire fotografie gaf voor vrijetijdsfotografen van de Fotobond in het Brabanste Erp, Rijen en Eindhoven ben ik nu een nagenoeg compleet nieuwe lezing aan het voorbereiden. Dus als je komt zul je bijna allemaal nieuwe dingen horen en vooral zien. Vooral dat laatste omdat ik graag mijn woorden met veel (voor)beelden ondersteun.
Bovendien besteed ik in het tweede deel van de lezing ruime aandacht aan HUIS & HABITAT, één van mijn belangrijkste recente documentaire projecten. Ik wil daarover graag inhoudelijk vertellen, maar zeker over de totstandkoming, financiering en de, niet onbelangrijke, randaspecten.
Er zijn tijdens de expositie in de weekenden verschillende lezingen bij te wonen. Net als de expositie zijn de lezingen gratis. Voor de lezingen hoef je je niet aan te melden. Voor het totale overzicht van de BMK-lezingen zie mijn eerdere blog Lezingenreeks.
Ja, zo voelt het wel een beetje. Vanochtend vroeg naar Enschede om de expositie ‘PEOPLE MATTER’ van Frans Rentink en mij te ontmantelen. Met dank aan de vrijwilligers van Galerie OBKJEKTIEF en met name Jan Geelen die ons aanspreekpunt was. Ook fijn dat ik via de mail nog wat reacties van bezoekers ontving. De foto hieronder werd vaak als favoriet aangewezen. Overigens komt de nieuwe volgende expositie als snel, namelijk I TALK IN PICTURES met ruim 120 foto’s van 48 BMK-fotografen, waarvan ik er een ben.
nabij en toch ver weg | malaga 2023
De komende expositie bij OBJEKTIEF heeft een veelbelovende titel ‘Morgen ligt de vis erin’ van fotograaf Emiel Muijderman. Emiel schrijft over de expo “de titel van deze expositie, ‘Morgen ligt de vis erin’, verwijst naar het feit dat vis vroeger werd verpakt in oude kranten, een knipoog naar de vluchtige aard van fotojournalistiek. De foto’s die hier zijn te zien, zijn niet zomaar momentopnames; ze zijn getuigenissen van gebeurtenissen, emoties en verhalen die anders misschien zouden worden vergeten.” De opening is zondag a.s. (17 november) om 16.00 uur in de Galerie aan de Walstraat 33 in Enschede.