Aanstaande weekend de grote internationale kunstbeurs HUNTENKUNST. Voor de vijfentwintigste keer!
Op de beurs zijn 220 kunstenaars aanwezig met hun werk uit 30 verschillende landen. Onder hen ongeveer 20 fotografen. U kunt mij vinden op stand nummer 78.
Op de beurs toon ik o.a. foto’s uit de serie: TRANSFORMATIE VAN HET WERKELIJKE
LOCATIE en OPENINGSTIJDEN
Locatie: SSP-Hal, Drulaan 2 in Ulft
Vrijdag van 17 – 21 uur
Zaterdag van 10 – 20 uur
Zondag van 10 – 18 uur
CARL de KEYZER was afgelopen te gast in Roombeek (Enschede).Stichting FRAMED organiseerde afgelopen zaterdag de lezing van Carl de Keyzer met en over zijn werk. Een goed gevulde zaal en een fotograaf die ondanks zijn Magnum lidmaatschap eigenlijk nog steeds een liefhebber in hart en nieren is. Gedreven, humorvol en met zijn Belgische tongval wist hij de aanwezigen drie uur lang te boeien; van begin tot eind. Al zijn werk passeerde in vogelvlucht maar nooit gehaast en van alle episodes in het tijdperk de Keijzer kregen we ruimschoots beeld te zien. Ik had het niet willen missen. Aan het eind nog een prachtig boek gescoord waarin hij een beeld geeft van onze wereld nadat de zeespiegel dusdanig gestegen is dat slechts leven hoog in de bergen mogelijk is. Hopelijk blijft dit futuristisch spookbeeld de mensheid bespaard. De Keyzers enigszins ironische toon mag ons extra tot denken zetten en met meer ontzag naar de wereld kijken en zorgvuldiger om laten gaan met ons milieu. Laat Higher Ground niet echt de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen worden.
Op tweede Paasdag is er weer een lezing. Dan van Henk Wildshut o.a. met werk dat hij in Calais maakte. Grijp die kans. Kijk op de website van FRAMED.
REHAAB AL KHAZRAJI
van Bagdad naar Winterswijk …… THUIS?
[peter van tuijl] foto van Rehaabs dochter met op de achtergrond het portret dat Rehaab maakte.
Rehaab is in 1973 in Bagdad geboren. Ongeveer
tien jaar geleden vluchtte hij vanuit Irak naar Egypte nadat zijn oom en neef
in Irak vermoord waren. Zeven jaar geleden kwam hij met zijn gezin in het AZC
in Dronten terecht en nu wonen zij in een rustige straatje in het Achterhoekse
Winterswijk en hebben sinds een jaar de
Nederlandse nationaliteit. Een wereld
van verschil. Toen, jong volwassen, was hij kampioen kickboksen; niet alleen
van Irak maar zelfs van een groot deel van de Arabische liga. Nu doet hij
vrijwilligerswerk bij een kringloopwinkel en probeert een bestaan als fotograaf
op te bouwen.
De portretten van Rehaab Al Khazraji
(Bagdad, 1973) zijn te zien in de expositie THUIS in één van de drie grote tentoonstellingszalen
van Villa Mondriaan van 9 september 2016 tot 9 januari 2017.
[peter van tuijl] Kees van Kooten bekijkt samen met de dochter van Rehaab één van zijn foto’s.
In het september/oktober nummer van
het magazine FOTOgrafie schreef ik over Rehaab en werd een deel van zijn
portretfoto’s gepubliceerd.
Bij VOORDEKUNST is een actie gestart om het mogelijk te maken dat Rehaab goede apparatuur kan aanschaffen voor een professionele carrière. Kijk hier voor meer informatie daarover.
FOTOBIËNNALE FOTOGROEP HAAKSBERGEN
In 2014 vierde Fotogroep Haaksbergen zijn 40-jarig jubileum. Ze pakte geweldig uit met een reeks aan exposities, wedstrijden voor de regio. lezingen en workshops. Daar bleef het niet bij. Ook een tocht van ettelijke kilometers wandelen of fietsen met een keur aan foto’s; groot-formaat. Na zo’n manifestatie neemt een fotogroep het veelal ervan. Even uitblazen. Maar niet zo deze fotogroep.
Nu voor de derde keer een biënnale met ongeveer 100 groot-formaat-foto’s, prachtig geprint, prachtig geplaatst in een heerlijke natuur. Zes kilometer wandelen of fietsen en dan kom je heel fraai werk tegen. Veelzijdig, elke genre is wel vertegenwoordigd en de kwaliteit is erg hoog. Als je van fotografie houdt en van een beetje fietsen of wandelen in een heel mooie natuur dan mag je dit niet missen. Ik voorspel dat je er geen spijt van zult hebben.
Voor de route klik hier.
Voor verdere informatie zie de site van Fotogroep Haaksbergen
Onder die titel exposeert fotograaf (en OFC-er) in Galerie Objektief (Enschede) in de maand februari. In de digitale PF een mooi artikel om eens te lezen. Ga naar de PF van deze week.
foto stan kerlen titel maartje
Fotograaf Frans Smets heeft de afgelopen jaren gewerkt aan een bijzonder project. Het leven van alledag van Renée, een jonge vrouw die door spasmen in haar bewegingsvrijheid beperkt is. Frans toont in zijn foto’s, die vorig jaar bekroond zijn met een nominatie voor de bondsmeesterklasse, de kracht van Renée ondanks haar handicap. Zijn expositie in het VIECURI ziekenhuis/revalidatie-afdeling in Venlo is nog tot eind oktober 2015 te bekijken.
Annegien van Doorn ontmoette ik een jaar of vijf geleden bij een presentatie van haar werk voor de bondsmeesters van de Fotobond. Een vlotte jonge vrouw, afgestudeerd aan de St Joost in Breda en vervolgens nog via een stipendium twee jaar in Barcelona gestudeerd. Haar werk viel en valt op door een zekere eigenzinnigheid, ideeën omtrent humor en relativiteit. Sinds die tijd ‘volg ik haar’. Ik sta op haar maillist en krijg regelmatig nieuws van haar. Dit keer over een expositie in the Museum of New Art in Detroit. Ik neem niet aan dat ze verwacht dat ik daar naar toe ga maar ik vind het wel leuk om in het digitale museum rond te neuzen en opnieuw ook maar weer eens op haar site te kijken. Moet u ook doen; tenminste als u houdt van conceptuele fotografie.
Kijk op de site van Annegien van Doorn
Voor een PDFje BEELDVERHAAL over haar werk klik hier
Ton van Vroonhoven schrijft op de website van FK de
Liemers (Zevenaar) over de opening van de expositie van kunstenaar/fotograaf
Wim Peters:
still life [legs] foto Wim Peters
Onder grote belangstelling is zondag 22 februari in
Galerie 21 in Bredevoort de expositie “Van beeld naar werkelijkheid” geopend.
Onder deze titel exposeert Wim Peters – fotograaf, beeldend kunstenaar en lid
van fotokring De Liemers – recent werk.
Volop aandacht voor “Time shift”
De
expositie werd geopend door Peter van Tuijl – fotograaf, bondsmentor en
fotobespreker – die veel waardering had voor het werk van Wim. Hij refereerde
aan de hand van andere tentoonstellingen die gelijktijdig in Galerie 21
gehouden worden aan de verschillende intenties die een fotograaf kan hebben.
Hij noemde de wereld van het idee, van de schoonheid en van de werkelijkheid en
plaatste het werk van Wim Peters in een vierde categorie, de wereld van de
droom. Volgens Van Tuijl maakt de Zevenaarse kunstenaar werk dat in de
professionele en de amateurwereld verder niet gemaakt wordt. Wim Peters is voor
hem de grootste fotografisch surrealist.
Het werk heeft een grote beeldende kracht, kent veel symboliek en geeft pas na
lang bekijken wat van zijn geheimen prijs. Wim maakt kunstwerken die opgebouwd
zijn uit fotografische elementen, maar zijn manier van werken is heel anders
dan het maken van een foto. De beelden ontstaan in zijn hoofd en hij zoekt er
de geëigende middelen bij om ze te verwezenlijken. Dat leidt tot
indrukwekkende, eigentijdse en nooit helemaal te doorgronden beelden.
Een belangrijk onderdeel van de tentoonstelling, die nog tot 19 april in
Bredevoort te zien is, is de indrukwekkende en ook complexe serie “Time shift”
die Wim maakte naar aanleiding van een ingrijpende gebeurtenis die hemzelf is
overkomen. De begeleidende tekst maakt duidelijk dat in de door Wim
samengestelde beelden flarden van realiteit, verbeelding, gevoel, duisternis en
licht door elkaar spelen.Zie voor meer informatie de website van de galerie. De
beelden van onder andere “Time shift” zijn te bekijken op de website van Wim
Peters.
foto peter van tuijl
ON THE MOVE een expositie over verhalen in de hedendaagse fotografie. Van Nederlandse fotografen of woonachtig en werkend in Nederland. Van elke kunstenaar/fotograaf is een kort inroductiefilmpje op de website van het stedelijk te zien. Kijken klik hier
‘Koperaatsie’ een titel die nieuwsgierig maakt. 
Fotogroep Haaksbergen zit achter de mysterieuze titel. Het betreft de afsluitende expositie van het veertigjarig jubileum dat de fotogroep groots afsluit!. Buitententoonstelling, vijf exposities, een biënnale, een fotowedstrijd voor jongeren en de organisatie van de bondsfotowedstrijd zijn zomaar de greep uit de rijke activiteiten van dit jaar. O, ja ook nog een prachtig fotoboek dat in een oplage van 700 uitverkocht is! Kom daar maar eens om.
De expositie werd afgelopen vrijdag geopend in het oude pand van de voormalige coöperatieve landbouwvereeniging. Een prachtig monumentaal pand waar de Fotogroep geweldig uitpakt met niet alleen fraai fotowerk maar ook nog eens creatief en gedurfd tentoonstelt! Hulde daarvoor en volgens mij een aanrader voor veel fotografen, maar zeker ook fotoclubs, om een kijkje te nemen en geïnspireerd te raken.
Exposities die niet zo heel vaak dicht bij huis te zien zijn. De Amerikaanse Joel Meyerowitz wordt beschouwd als één van de grootste straatfotografen van de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Nu net over de grens te zien een grote retrospective in NRW Forum in Düsseldorf!. Je zult er geen spijt van krijgen.
Bovendien een fraaie catalogus voor slechts 25 euro!
Je kunt er allerlei verhalen bij bedenken. Ogenschijnlijk
gewone beelden uit de werkelijkheid. Maar schijn bedriegt zoals zo vaak in de
fotografie. Zegt Martin Parr dat hij graag fictie maakt van de werkelijkheid, de
(meeste) foto’s van Jeff Wall zijn fictie! Fictie die de werkelijkheid
verbeeldt. In de meeste foto’s reconstrueert hij situaties die hij gezien heeft
of meegemaakt. Reconstructies waarbij het licht anders is, de personages
meespelen, de attributen wellicht net anders zijn, het decor net anders is
gekozen of net op een andere locatie de mis en scene in elkaar gestoken. De
extreem realistische foto’s krijgen daarmee toch weer een vervreemding. De
fictie lijkt werkelijkheid te worden maar verandert bij nadere beschouwing weer
in fictie. Zijn foto’s doen ons nadenken over kleine toevalligheden die
gebeuren maar meer nog over maatschappelijke aspecten van onze samenleving. De
twee jongen die geheel in stijl en in vol ornaat door de prachtige wat deftige
moderne huiskamer boxen. Je kunt het zien als een spel van vormen en
schoonheid, misschien zelf als een spel van twee jonge jongens die thuis wat
oefenen maar ongetwijfeld zal menigeen zich ook afvragen welke betekenis je
verder aan dit beeld kunt geven. Bovendien ben je door de grootte van de foto’s
(soms als lichtbakken gepresenteerd) deelgenoot van elk tafereel dat hij ons
voortovert. Ik had al heel wat foto’s van hem gezien, in magazines en boeken.
Maar het is echt een belevenis om de levensgrote foto’s, waarin de personages
meestal net zo groot zijn als de bezoekers, te zien. Dat kan nog tot 3 augustus
2014 in het Stedelijk Museum in Amsterdam.
Ik weet dat het misschien hoogdravend klinkt
en zo bedoel ik het zeker niet maar ik maakte deze foto gisteren met het idee een beetje in de geest van Jeff Wall te fotograferen. Let wel, een beetje. Het donkere meisje met
prachtige haardos versus de man met de dweil die zijn (of hun) keuken dweilt.
Je mag het jouwe ervan denken.
JEFF WALL
TABLEAUX PICTURES PHOTOGRAPHS 1996-2013
1 MRT – 3 AUG 2014 in het Stedelijk Amsterdam
Een bijzondere selectie uit het werk van de Canadese fotograaf Jeff Wall (Vancouver, 1946), een van de meest toonaangevende kunstenaars van deze tijd.
Voor als je deze zomer toevallig in het mooie Bretagne bent kun je wellicht ook de fotoexposities met imposante namen eens bekijken. Voor veel meer informatie zie http://www.festivalphoto-lagacilly.com/l-edition-2014/programmation-2014-51/
Voor als je niet verder wilt lezen, klik dan hier zodat je rechtstreeks komt op de site van FOAM, Amsterdam.
Sinds gisteren weet ik weer waarom William Klein als sinds jaar en dag één van mijn favoriete fotografen was. Ik gebruik in mijn lezingen over straatfotografie een gedeelte van een redelijk onbekend filmpje over de contactstroken van William Klein uit de jaren 60. Daarin kun je niet alleen zien dat hij een betrokken fotograaf is die gemakkelijk contact legt met de mensen die hij fotografeert maar ook het uitzonderlijk zoeken naar een eigen beeld. Hoe hij een eigen beeldtaal heeft ontwikkeld. Een zekere rauwheid als dat het beeld extra kracht geeft, een fijnheid als het beeld daarom vraagt. Hij is een vernieuwer tot en met. Niet alleen omdat hij in de jaren vijftig al met een forse groothoek op zijn Leica van heel dichtbij en heel direct de mensen in Parijs vastlegde. Met zijn modefoto’s was hij later ook voor hele hordes fotografen een voorbeeld van formaat. Zijn grote beschilderde visualisaties van delen van zijn contactstroken, ook te zien in Foam, en zijn fotogrammen (zie foto hierboven) tonen eveneens zijn wens om autonome en vernieuwende beelden te maken. De expositie duurt nog een poosje, dus missen hoef je hem zeker niet. Echt een aanrader!
Afgelopen vrijdag de expositie “KIJKEN OM TE ZIEN” geopend. Prachtig werk hangt er in de witte vleugel van het gemeentehuis van ZUtphen. Het fotografencollectief bestaat 90 jaar, geenszins grijs maar springlevend. Voor wie wil gaan kijken (doen!) de gegevens vind je op de website van het fotografencollectief. Kun je gelijk ook kijken naar hun ander werk.
Opvallende verschijning wat mij betreft is Jenne Bleijenburg. Kijk maar eens naar haar werk.
foto Jenne Bleijenburg titel zusjes