BLOG VAN PETER VAN TUIJL

Klik hier voor een korte intro over het oudste en grootste (?) festival op het gebied van fotografie.

Een weekje geleden kreeg ik het volgende berichtje in mijn mailbox:
Hallo Peter,
je werk spreekt me aan – niet bepaald een zucht en een scheet ;)!!
Kijk ook eens op mijn website, indien je dat leuk vindt.
Was getekend Groet uit Sofia, Marcel Fens.

Een beetje gevleid maar vooral ook nieuwsgierig, -Nederlandse naam, adres Sofia kom je ook niet elke dag tegen-, klikte ik op de bijgevoegde URL: marcelfens.com
Een prachtig vormgegeven openingspagina met steeds slide een andere panoramafoto. Veel info en veel fotografie. Marcel leeft en werkt sinds 2008 in Sofia, fotografeert voor verschillende instellingen en heeft natuur en dieren alsmede historie op zijn lijstje van aandachtspunten staan. Zijn fotografie staat in hoog aanzien en hij heeft verschillende onderscheidingen ontvangen voor zijn foto’s. Je mag hem een toonaangevende fotograaf in Bulgarije noemen. Wat verder lezend kwam ik ook tegen dat deze van huis uit Nederlandse historicus ook reizen naar Griekenland organiseert vanuit Nederland met volledige begeleiding. Misschien wel iets om te doen en niet alleen om de Griekse economie een klein oppeppertje te geven.

Dit kun je o.a. lezen op zijn site:

Marcel Fens is een Nederlandse professionele fotograaf en
klassiek historicus, die sinds 2008 in Sofia woont. Hij is beroemd in Bulgarije
als fotograaf van straatdieren. Marcel reist heel veel. Hij is in exact 65
verschillende landen geweest. De laatste jaren gaat hij met name vaak naar
Griekenland. Marcel gaat fotoreizen organiseren in Noord Griekenland, die hij
persoonlijk gaat begeleiden. Hij brengt je op fotogenieke plekken die barsten
van de oude Griekse en Romeinse beschavingen.

Data 2015: 4 juli t/m 11 juli, 11
juli t/m 18 juli, 3 oktober t/m 10 oktober, 10 oktober t/m 17 oktober

Prijs: Euro 1.395,- *per persoon
[Korting indien 2 personen op 1 kamer (kan dubbel bed zijn): Euro 225,- per 2
personen]. Prijs is inclusief retourvlucht, rondreis met (mini) bus,
hotelovernachtingen op basis van logies en ontbijt, ferry naar en van Thasos,
alle entreegelden voor de sites en mijn persoonlijke begeleiding.

Interesse kijk dan op zijn site

Kunstenaar en fotograaf Willem van den Hoed gaf afgelopen zaterdag (2.5.2015) een geweldige lezing over zijn werk. Bouwplaatsen was de titel van de ruim anderhalf uur durend verhaal uiteraard volop gelardeerd met fotowerk en films.
Ik maakte kennis met het werk van Willem van den Hoed in 2013 tijdens de expositie in museum Valkhof (Nijmegen) onder de titel PHOTOGRAPHY EXTENDED. Fotografie waarbij de enscenering een grote rol speelt bij het creëren van een eigen werkelijkheid.
Dat is ook wat Willem doet; een niet bestaande wereld tot een eigen werkelijkheid maken die je zelfs voor waar aan kunt gaan nemen. Hotelkamers waar het exterieur en het interieur samen gaan in volledige harmonie zowel qua inhoud als vorm. De straat in Parijs én de hotelkamer: ze bestaan! Althans in de wereld van Willem. Honderden, misschien wel duizend foto’s waren voor Willem nodig om deze wereld te scheppen.

foto Willem van den Hoed

Het zijn ook juist die hotelkamers waarmee hij in de eerste decennium van deze eeuw doorbrak. Maar dat hij niet op zijn lauweren gaat rusten blijkt uit zijn werk daarna. De bijzonder vorm van fotografie die hij voor de hotelkamers toepaste kenmerkt ook zijn huidige werk waarin hij steeds meer multimedia technieken hanteert. Zijn perfectionistische attitude én zijn kennis van zaken als voormalig architect maakt dat hij bouwwerken tot een visueel feest maakt dat steeds opnieuw verrast door de invalshoeken van waaruit hij werkt. Niet de manipulatie als doel maar als middel om een eigenzinnige futuristische wereld te scheppen waardoor beschouwers uitgedaagd worden na te denken over het wonen en werken op onze aarde. In zijn fotografie is de mens feitelijk vaak afwezig maar desalniettemin ademen zijn foto’s een vertrouwde menselijke warmte.
Zijn uitgekiende composities bestaan uit honderden detailfoto’s die later volledig tot een kloppend totaalbeeld worden samengesteld. Elke vierkante millimeter is het werk van de fotograaf. De foto lijkt gemaakt in een split second; de waarheid is dat weken, zo niet maanden werk er aan ten grondslag liggen.

We probeerden reeds in 2014 Willem een lezing aan de Bondsmeesters te laten verzorgen maar omdat hij leeft en werkt in Seoel was daarvoor toen geen geschikt moment te vinden. Nu wel, al moet er bij gezegd worden dat hij daarvoor bepaalde afspraken moest verzetten. Dat genereuze gebaar typeert hem wat mij betreft. Een geweldig kunstenaar en mens die van zijn liefde voor fotografie zijn werk heeft gemaakt. Dat de BMK-ers hebben genoten van zijn lezing bleek na afloop uit de vele positieve reacties en nu nog, een paar dagen na de lezing, krijg ik mailtjes waarin zijn lezing wordt geprezen! Kijk zijn website! En voor een prachtige impressie van één van zijn huidige projecten (HILTON bij SCHIPHOL) klik hier.

ELLIOT ERWITT in THE MAGAZINE (gratis te bekijken magazine). Meer dan de moeite waard met ook andere fotografie!
Klik hier voor de magazine.

De series van de tien fotografen die in 2015 zijn toegetreden tot de landelijke gespreksgroep BMK [Bonds Meester Klasse] staan nu in een MP4 film op deze site. Voor wie kijken wil naar de 10 minuten durende film klikt hier.

Annegien van Doorn ontmoette ik een jaar of vijf geleden bij een presentatie van haar werk voor de bondsmeesters van de Fotobond. Een vlotte jonge vrouw, afgestudeerd aan de St Joost in Breda en vervolgens nog via een stipendium twee jaar in Barcelona gestudeerd. Haar werk viel en valt op door een zekere eigenzinnigheid, ideeën omtrent humor en relativiteit. Sinds die tijd ‘volg ik haar’. Ik sta op haar maillist en krijg regelmatig nieuws van haar. Dit keer over een expositie in the Museum of New Art in Detroit. Ik neem niet aan dat ze verwacht dat ik daar naar toe ga maar ik vind het wel leuk om in het digitale museum rond te neuzen en opnieuw ook maar weer eens op haar site te kijken. Moet u ook doen; tenminste als u houdt van conceptuele fotografie.
Kijk op de site van Annegien van Doorn
Voor een PDFje BEELDVERHAAL over haar werk klik hier

Afgelopen zaterdag (7 maart 2015) was de ballotage van de BondsMeesterKlasse (BMK). Het predicaat BMK is in kwalitatieve zin de hoogste
onderscheiding die binnen de Fotobond behaald kan worden. De BMK werd in 1959 in het leven geroepen om
een platform te bieden aan topfotografen die binnen hun club een onvoldoende
klankbord vonden. Alhoewel de fotografen die in de afgelopen jaren het predicaat BMK behaalden meestal
geen professionals waren, lag het veronderstelde niveau wel enigszins in lijn hiermee.Een portfolio dat gejureerd wordt, bestaat uit minimaal
12 foto’s.
Het geaccepteerde portfolio voldoet aan de volgende aspecten:
* is de fotografische uitwerking zijn van een idee of een
concept;
* laat een persoonlijke visie op het thema zien;
* de uitwerking heeft een eigen stijl of handschrift;
* is een oorspronkelijke of originele uitwerking;
* getuigt van een beeldtaal die aansluit bij de beeldtaal
en/of ontwikkelingen in de hedendaagse (semi-professionele) fotografie;
* de techniek en/of presentatie geeft uitdrukking aan de inhoud.

Er waren 57 inzendingen dit jaar en TIEN fotografen behaalden het prestigieuze predicaat!
De professionele jury bestond uit: Ruud Visschedijk (directeur Nederlands Fotomuseum Rotterdam), Carel van Hees (fotograaf), Cokkie Snoeij (galeriehoudster en jurylid Zilveren Camera), Rommert Boonstra (kunstenaar/fotograaf) en Karin Krijgsman (hoofd opleiding fotografie van de St Joost Academie, fotograaf en schrijft over kunst en fotografie)
Met dat predicaat op zak maken zij onbeperkt deel uit van de landelijke gespreksgroep van bondsmeesters.

De nieuwe bondsmeesters!
Frans Artz met een serie van een spelend én ontdekkend kind.
Bas Berkhout met een documentaire van de dagelijkse reizigers van de Amsterdamse IJ-Pont.
Joep Keij met een documentaire over bondage en SM. Een documentaire waarvoor de jury extra veel lof had vanwege het integere karakter van de serie.
Met toestemming van Joep hierna een van de foto’s.
foto Joep Keij uit de serie COLLAR

Gerrit Korn met een persoonlijke en kunstzinnige, autonome serie over de wereldoorlog-een-linie nabij Ieper.
foto Gerrit Korn

Geert Leenders verraste de jury met een origineel vormgegeven boek waarbij de tegenoverliggende pagina’s steeds een tegenstelling of juist een gelijkenis laten zien.
Susan Leurs maakte een, volgens de jury, zeer krachtige documentaire reportage met als titel ‘in de schaduw van stemmen’. Ik laat Susan hier graag even aan het woord en plaats met toestemming van haar één van de foto’s uit de serie.
foto Susan Leurs. Zij schrijft het volgende voor deze blog:
Gedurende 2 jaar heb ik de leefwereld van mijn broer Erik verbeeld. Hij lijdt aan paranoïde schizofrenie, doordat dit gepaard met met chronische psychosen hoort hij de hele dag door negatieve stemmen (in meerdere of mindere mate). Ik ben ontzettend trots op hem omdat hij in deze verstoorde werkelijkheid zijn weg heeft gevonden om er mee om te gaan. Waar ik op hoopte was dat het maken van de serie positief zou bijdragen aan zijn zelfbeeld maar ook hem de boodschap mee te geven dat hij mag zijn wie hij is. Hij heeft door het maken van de serie nieuwe inzichten gekregen en het heeft hem sterker gemaakt.

Verder wilde ik meer openheid aan de buitenwereld geven door mensen een idee te geven hoe de wereld uitziet die voor hem werkelijkheid is.

De serie is gedurende 3 maanden geëxposeerd in Centre Ceramique (Maastricht) als onderdeel van de expositie “Nieuwe oogst”. Ontzettend mooi om te ervaren hoe verschillend mensen naar de serie keken.
Hans Neinhuis behaalde het predicaat met een hele persoonlijke gevoelige serie. De serie toont plekken gevuld met licht en schaduw in parken waarmee de stemming en gevoel van de fotograaf wordt verbeeld.
Petra van der Put met de serie Saudade. Petra werkt samen met meisjes, die vanwege uiteenlopende en persoonlijke omstandigheden vastlopen in hun leven, aan een fotoproject. Met het fotograferen worden gevoelens omgezet in beeldtaal en de foto’s zijn dan het uitgangspunt tot verdere gesprekken. Petra heeft de meisjes steeds gefotografeerd met voor hen waardevolle of bijzondere attributen. Ik heb de betekenis van Saudade opgezocht: de mengeling van gevoelens t.a.v. verlies, gemis, afstand en liefde.
Foto Petra van der Put uit de serie Saudade
Anne-Marie Vermaat werd bondsmeester met een serie over de oefening voorafgaande aan Koningsdag van de bereden politie.
Ineke Vijn maakte het beeldboek ‘shelter from the storm’. Een boek dat meer vragen stelt dan antwoorden geeft. Als dat gebeurt wordt fotografie spannend en dat is hier zeker het geval: intrigerend!

Naast deze 10 nieuwe bondsmeesters heeft de jury ook 14 personen genomineerd tot kandidaat. Een kandidaat kan twee jaar deelnemen aan de landelijke gespreksgroep van bondsmeesters. Het zijn Jan Donders. Carla van Gaalen, Yolanda Geldof, Gerda Hanemaaijer, Henk Langerak, Rob Langhorst, Willem Melching, John Moest, Nagy Istvan, Cobi Neeft, Diana Putters, Dannie Struijff, Jan Tito en Ton Wolswijk.

Wellicht dat u het netwerk kent. Als dat niet het geval is en u interesseert zich voor fotografische documentaires dan moet u hier echt een kijkje nemen. Vooral nu, omdat de winnaars van verschillende series gepubliceerd worden. U kunt zich ook (gratis) op de nieuwsbrief abonneren.

KLIK HIER VOOR TOEGANG TOT DE SITE VAN SOCIAL DOCUMENTARY NETWORK

Ton van Vroonhoven schrijft op de website van FK de
Liemers (Zevenaar) over de opening van de expositie van kunstenaar/fotograaf
Wim Peters:

still life [legs] foto Wim Peters

Onder grote belangstelling is zondag 22 februari in
Galerie 21 in Bredevoort de expositie “Van beeld naar werkelijkheid” geopend.
Onder deze titel exposeert Wim Peters – fotograaf, beeldend kunstenaar en lid
van fotokring De Liemers – recent werk.

Volop aandacht voor “Time shift”

De
expositie werd geopend door Peter van Tuijl – fotograaf, bondsmentor en
fotobespreker – die veel waardering had voor het werk van Wim. Hij refereerde
aan de hand van andere tentoonstellingen die gelijktijdig in Galerie 21
gehouden worden aan de verschillende intenties die een fotograaf kan hebben.
Hij noemde de wereld van het idee, van de schoonheid en van de werkelijkheid en
plaatste het werk van Wim Peters in een vierde categorie, de wereld van de
droom. Volgens Van Tuijl maakt de Zevenaarse kunstenaar werk dat in de
professionele en de amateurwereld verder niet gemaakt wordt. Wim Peters is voor
hem de grootste fotografisch surrealist.
Het werk heeft een grote beeldende kracht, kent veel symboliek en geeft pas na
lang bekijken wat van zijn geheimen prijs. Wim maakt kunstwerken die opgebouwd
zijn uit fotografische elementen, maar zijn manier van werken is heel anders
dan het maken van een foto. De beelden ontstaan in zijn hoofd en hij zoekt er
de geëigende middelen bij om ze te verwezenlijken. Dat leidt tot
indrukwekkende, eigentijdse en nooit helemaal te doorgronden beelden.
Een belangrijk onderdeel van de tentoonstelling, die nog tot 19 april in
Bredevoort te zien is, is de indrukwekkende en ook complexe serie “Time shift”
die Wim maakte naar aanleiding van een ingrijpende gebeurtenis die hemzelf is
overkomen. De begeleidende tekst maakt duidelijk dat in de door Wim
samengestelde beelden flarden van realiteit, verbeelding, gevoel, duisternis en
licht door elkaar spelen.Zie voor meer informatie de website van de galerie. De
beelden van onder andere “Time shift” zijn te bekijken op de website van Wim
Peters.

foto peter van tuijl
ON THE MOVE een expositie over verhalen in de hedendaagse fotografie. Van Nederlandse fotografen of woonachtig en werkend in Nederland. Van elke kunstenaar/fotograaf is een kort inroductiefilmpje op de website van het stedelijk te zien. Kijken klik hier

Sinds een aantal jaren geeft XPublisher een prachtig boek uit met Nederlandse talentvolle pas afgestudeerde fotografen uit. GUP NEW TALENT 2015 is een aanrader om te kopen.
KLIK HIER VOOR EEN KIJKJE IN HET BOEK.

Pieter en Williepeter leven in vrijheid, zo noemen ze zelf hun bestaan als kluizenaars dicht bij de natuur. In maart vorig jaar ontmoette ik Pieter voor het eerst. Kunstenaar, opgeleid in de midden jaren zestig aan de kunstacademie in Arnhem en altijd op de boerderij van zijn ouders gewoond. Sinds het overlijden van hen, moeder overleed als laatste in 1989, woont Pieter daar alleen. Alleen met een Stoffeltje en Snuffeltje zijn poezen. Ik weet zeker dat hij meer kattenvoerblikjes koopt dan schnitzels voor hemzelf. De tuin om de boerderij is verwilderd en tegelijkertijd een eerlijke tuin. Daardoor is hij, ondanks de katten, voor allerlei vogels en andere beesten, waaronder ratten en muizen, een geliefde plek. Williepeter leeft in de natuur maar schildert op het erf en in een schuur van Pieter. Ruim elf jaar geleden hebben ze elkaar ontmoet. Het zijn twee vrienden geworden; misschien anders dan wat normaliter onder vriendschap wordt verstaan. Vriendschap zonder verwachtingen of eisen; vriendschap in vrijheid, oprecht en eerlijk.
Sinds maart fotografeer ik Pieter en sinds kort komt Williepeter op de gevoelige plaat. Een paar weken geleden vroeg ik Pieter of ik een boek over hem mocht maken. “Alleen als Williepeter er ook in komt”, was zijn antwoord. Williepeter moet nog een beetje wennen aan mij en de camera. Ik ga er maar vanuit dat het goed komt tussen hem en mij. Pure mannen zijn het en daarover wil ik graag vertellen. Maar het duurt nog wel even voordat het zover is.

Ik heb al eens eerder gewezen op het prachtige digitale magazine. Het januarinummer is uit. Een aanrader om te kijken!

foto peter van tuijl/straatbeeld rotterdam 2014

Afgelopen dinsdag gaf ik een lezing over STRAATFOTOGRAFIE in FOTOGRAFENCAFE KAMPEN in de prachtige schouwburg aldaar. Een mooie belangstelling; de filmzaal was met zo’n 100 aanwezigen mooi gevuld. Om in één uur alles over straatfotografie te vertellen is natuurlijk ondoendlijk. In de meeste lezingen, die meer het karakter van een workshop hebben, is twee uur nog aan de krappe kant. Toch, de reacties achteraf gaven me de indruk dat de breedte van de lezing goed gekozen was en dat er veel inspirerende straatfotografen voorbij waren gekomen. Dé straatfotografie bestaat niet en de keuze voor het presenteren van verschillende fotografen met elk hun eigen beeldtaal bleek dus goed uit te pakken.

In de lezing komt ook aan de orde wat wel en niet mag, weliswaar in Nederland!
Daar mag wettelijk veel, heel veel zelfs. In deze tijd waar vrijheid van meningsuiting aan de orde van de (internationale) dag is, zijn wij koploper. In de meeste landen gelden heel beperkende regels m.b.t. het fotograferen op straat.
Overigens ook in de lezing kwam aan de orde het morele aspect. Elke fotograaf (net zoals elke andere kunstenaar) bepaalt wat hij/zij wel of niet wil laten zien en welke foto hij/zij wel of niet wil maken en publiceren.

Zojuist uit de verpakking, een kadootje, nou ja ik kan beter spreken van een cadeau(!), van Willem Wernsen! Een magistraal boek! inmiddels het derde boek in successie van Willem. De eerste twee zijn uitverkocht en dit boek gaat helemaal over China: Behind the Great Wall. Prachtig vormgegeven en geweldige fotografie. Echt klasse. Ik ben heel blij met dit prachtige geschenk van Willem. En nog wel een gesigneerd exemplaar. Ga naar zijn website en bestel ook zo’n prachtexemplaar. Je zult er geen spijt van krijgen.
Fotoboek ‘Behind the Great Wall’ Luxe uitgave, hardcover met omslag 192 pagina’s, formaat 30 x 28 cm 175 grote zwart/wit foto’s in duotone en verhalen van Willem Wernsen Talen: Nederlands-Engels, deels Chinees Uitgever “Stichting Willem Wernsen Fotografie” Vormgeving: Hilde Salverda (Kunst & Marketing), Amsterdam.
ISBN/EAN: 978-90-822471-0-7