Skin and metal

Gertjan Vlot stuurde me enkele weken geleden een mailtje met een verwijzing naar een nieuw fotoboek van zijn hand. Gertjan is een gedreven fotograaf die regelmatig documentaire boeken in eigen beheer maakt. In die mail schreef hij mij met veel enthousiasme over het boek Dahlia van Vera van Dam. Deze blog is het resultaat van mijn vraag aan hem… zou je daarover een blog willen schrijven. Met dank aan Gertjan Vlot!

DAHLIA

Wie van fotoboeken houdt, moet keuzes maken. Een liefde die zich niet makkelijk laat begrenzen. Soms maken boekbesprekingen iets los waar je geen weerstand aan kunt bieden en is aanschaf van het begeerde de enige oplossing.  

Enige tijd geleden bezocht ik het Foam. Na een onderdompeling in het werk van Koos Breukel, Saul Leiter en Sakir Khader bladerde ik nog licht afwezig door het aanbod in de bookshop. Tot ik op een fotocahier stuitte van de mij onbekende fotograaf Vera van Dam getiteld: Dahlia. Een uitgave die zonder inleidende tekst een reeks kleurenfoto’s presenteert waarvan niet meteen duidelijk wordt wat de bedoeling is. De meeste foto’s tonen fragmenten van verschillende auto-interieurs. Delen die niet direct herkenbaar zijn, die door zomers zonlicht worden beschenen en contrasteren met donkere schaduwpartijen. Uit de beelden spreekt een bijzondere aandacht voor het tijdloze materiaal van de bekleding, voor de textuur en de glans. Je moet soms wat langer kijken om te begrijpen wat je ziet. Dat geldt ook voor de jonge vrouwen die in die auto’s in beeld zijn gebracht. Ook zij zijn slechts gedeeltelijk zichtbaar in dezelfde schaduwrijke context. Ook in de details van de vrouwelijke lichaamsvormen gaat de aandacht, naar de oppervlakte, naar de kleding en naar de huid. Doordat de vrouwen op dezelfde manier als het interieur in beeld zijn gebracht, maken ze er op een natuurlijke wijze deel van uit en gaan ze er als vanzelf in op.

In een korte toelichting achterin het boek schrijft Vera van Dam dat ze met dit fotoproject over auto’s en vrouwen een statement wil maken op een terrein dat door mannen vaak als hun domein wordt gezien. Ze realiseerde zich, dat in de beeldvorming rond auto’s en vrouwen, op het gebied van intimiteit en anonimiteit, auto’s net zo individueel en universeel zijn als het vrouwelijk lichaam. “Skin and metal – covering frames to protect our insides from the outside.”  

In de bookshop van Foam besloot ik af te zien van de aanschaf van fotoboeken over de exposerende fotografen en kocht een Dahlia, een verrassend en fraai vormgegeven statement.

Met dank aan Gertjan Vlot voor deze fijne blog.

Je kunt ook nog een interessant interview lezen met Vera van Dam in FOTOlabkiekie.