Wie iets met fotografie heeft kent bijna zeker Diane Arbus en misschien ook Francesca Woodman wel. Arbus was al wereldberoemd tijdens haar leven en Woodman werd dat al snel na haar dood door haar bijzondere -kwantitatief beperkte- oeuvre.
Voor de Nederlandse fotograaf Rebekka Engelhard zal dat niet gelden. Nadat ze in 1994 cum laude was afgestudeerd aan de KABK in Den Haag werkte ze nog slechts 5 jaar voordat ze op 30-jarige leeftijd overleed. Op deze 8 maart -internationale vrouwendag – wil ik haar graag een plaats geven.
In 2000 fotografeerde ik een kunstenares. Haar toenmalige vriend gaf me als presentje een boek over een jonge fotografe. Hij had meegewerkt aan het boek. Toen maakte ik kennis van ommuurde dromen, een verborgen wereld opende zich. Rebekka had als afstudeerproject al gewerkt aan een serie over vrouwengevangenissen in Tsjechië. Mede door toedoen van haar stagebegeleider – de gerenommeerde fotograaf Gerard Wessel – was ze niet gestopt met die foto’s. Ze reisde de halve wereld af. In de VS, Rusland, Nederland, Engeland en Senegal fotografeerde ze in de meest gevreesde vrouwengevangenissen. De met toestemming geplande bezoeken aan twee Braziliaanse gevangenissen kon ze vanwege haar ziekte niet meer fotograferen.
Het boek OMMUURDE DROMEN [Nederlands Paperback 9789080499416] verscheen in juli 1999 en Rebekka overleed in mei van dat jaar. Haar werk is opgenomen in de beeldbank van het Maria Austria Instituut en bevat bijna 2500 foto’s. Het is niet gemakkelijk zoeken in deze beeldbank naar de gevangenisfoto’s en als je op internet zoekt komen er ook maar enkele naar voren. Een reden temeer om van dit prachtige sociaal documentair project kennis te nemen via een tweedehands exemplaar.
Want haar werk verdient het om gezien te worden. Onbekend werk, maar bemin het als je interesse hebt in de Nederlandse documentaire fotografie in de jaren negentig.
