# 27 Gabriele Galimberti
In bijna elk land in de westerse wereld, verstopt in een hoekje van de badkamer of keuken, stapelen pillen, capsules en zalfjes zich op. Alleen al in Frankrijk zal bijna een op de twee medicijnen niet worden geconsumeerd. In tegenstelling tot dit verkwistende gedrag lijden ontwikkelingslanden aan een chronisch gebrek aan toegang tot gezondheidszorg. “Home Pharma” documenteert onze relatie met medicijnen in de eenvoudigst mogelijke bewoordingen. Om te laten zien dat medicijnen niet zomaar handelswaar zijn, maar een lakmoesproef zijn van de samenleving waarin we leven, dringt dit project door tot de intimiteit van gezinnen over de hele wereld.
Gabriele Galimberti, geboren in 1977, is een Italiaanse fotograaf die nauwelijks verblijft in zijn geboortestreek Toscane. Hij reist voor zijn fotoreportages over de hele wereld. Daarbij is steeds sprake van langlopende projecten waarbij de typologische beeldtaal een belangrijk uitgangspunt is.
Sommige daarvan zijn in boekvorm uitgebracht, zoals Toy Stories, In Her Kitchen, My Couch Is Your Couch en The Heavens. Deze laatste serie maakte hij samen met Paola Woods, een Nederlands-Canadese fotograaf, regisseur, curator en docent. Ook in zijn werk vind je typologische kenmerken, weliswaar iets minder ver doorgevoerd dan bij Galimberti.
Galimberti is een documentair fotograaf die door de enscenering in zijn werk een hoge mate van originaliteit bereikt. De werkelijkheid lijkt in zijn foto’s overstegen te worden door zijn creativiteit en zijn (ver)beeldingskracht. Het werk wordt liefdevol getoond en tegelijkertijd ligt er (vaak) een redelijk harde werkelijkheid onder. Bij aspecten van onze samenleving worden op zijn minst vraagtekens geplaats door de mensen te portretteren met hun eigenaardige verzamelingen. Zijn foto’s hebben een relatie met foto’s die mensen zelf zouden posten op de social media als facebook of insta. Daarmee is er de correlatie met het ‘echte’ leven, maar door zijn fotografisch vernuft krijgen de foto’s ook een vervreemdend karakter. De surrealiteit van de foto’s, vooral door het seriële, maakt dat je nog meer de betekenis van deze ‘gewone hedendaagse wereld’ gaat beschouwen. Ik beleef genoegen aan zijn fotografie en tegelijkertijd drukken de foto’s mij op de feiten. Ik kan me niet voorstellen dat we zoveel bezittingen nodig hebben, zoveel wapens, medicijnen of kinderspeeltjes.
Voor zijn serie over wapenbezit is hij naar alle uithoeken van de Verenigde Staten gereisd, van New York City tot Honolulu. De wapenbezitters lieten hem met trots hun arsenaal aan ‘killing-machines’ zien. Galimberti slaagt erin om de dubbelheid van trots en het verderfelijke van dit bezit in zijn foto’s weer te geven. Daarbij vertelt het situationele, de omgeving waarin ze gefotografeerd zijn, ook het een een ander over wie ze zijn. Wat het in mijn ogen extra maakt is het onverwachte dat in elk van zijn foto’s wel ergens aanwezig is.
De helft van alle vuurwapens ter wereld die in het bezit zijn van particulieren voor niet-militaire doeleinden, bevindt zich in de Verenigde Staten van Amerika. Het totale aantal overtreft inderdaad de bevolking van het land: 400 miljoen wapens voor 328 miljoen mensen. Dit is geen toeval en ook geen marktgerelateerde kwestie: het is veeleer een kwestie van “traditie” en grondwettelijke garantie vastgelegd in het tweede amendement, geratificeerd in 1791. Deze wet verzekert de inwoners van de nieuwe onafhankelijke gebieden dat hun federale De regering zou op een dag haar gezag over hen niet kunnen misbruiken, en ze hebben het recht om wapens te dragen gegarandeerd.
Gabriele werkt aan zowel solo- als gedeelde projecten en ook aan opdrachten voor internationale tijdschriften en kranten zoals National Geographic, The Sunday Times, Stern, Geo, Le Monde, La Repubblica en Marie Claire. Zijn foto’s zijn tentoongesteld in shows over de hele wereld, zoals het bekende Festival Images in Vevey, Zwitserland, Le Rencontres de la Photographie in Arles (daar zag ik de serie The Heavens samen met Paolo Woods voor het eerst) en het beroemde V&A museum in Londen. Gabriele won de World Press Photo 2021 in de categorie “Portrait Stories” met zijn project THE AMERIGUNS
Neem zeker een kijkje op zijn website !