EEN DROEVIG BERICHT

Gisteren, 2 december, is Pieter Derksen op zijn 74e overleden. Pieter was een markant mens. In 2014 leerde ik Pieter kennen. Gedurende drie jaar liet hij me toe om zijn leven vast te leggen in foto’s en korte teksten. Toen het boek over hem -en met zijn toestemming- in februari 2017 verscheen was hij een trots man. Terecht want de levenswijze van Pieter mag een voorbeeld zijn voor veel mensen. Markant, maar puur is een nog veel beter woord als ik hem als mens wil schetsen. Hij was een kunstenaar en hij was een kluizenaar. Maar een kluizenaar die door velen gekend werd. Ondanks dat hij veel alleen was, was hij niet eenzaam. Zijn relatie met de natuur, zijn katten en zijn omgeving waarin hij tekende en schilderde is bijna spiritueel te noemen. Hij vertelde me veel over zijn leven en gaf me de ruimte om hem te fotograferen. Poseren, daar deed hij niet aan. Het was fijn en goed om hem gekend te hebben. Om hem te eren hierbij enkele van de foto’s en uit mijn archief mijn aantekeningen van een ontmoeting op 16 mei 2016. Zomaar, als herinnering aan een goed mens.

Voor wie wil kan het boek HUIS & HABITAT gratis downloaden via mijn website: KLIK HIER of kijk naar de speciale webpagina die tegelijkertijd met het boek verscheen en met andere foto’s en een paar video’s.

Aantekeningen van mijn bezoek aan

Pieter op 16 mei 2016

Zijn fiets stond al bij de poort waardoor ik wist dat hij thuis was, maar wel snel zou gaan. Zijn krukje en tekenspullen al aan het stuur van zijn fiets.

Ik riep hem een paar keer bij de schuuropening van zijn boerderij. “Ja, ik wilde net gaan tekenen, hier vlakbij. Willypeter is er niet; hij is zwemmen in het Braamtse Gat. Water zal nog wel koud zijn. Dat is goed voor Willypeter; ik heb het ook veel gedaan maar durf het niet meer vanwege mijn been. De huid is zo dun dat ik bij het minste of geringste dat ik het stoot het weer stuk is en ik heb er te lang mee gezeten bijna 2 jaar.

Ik zat daar gisteren te tekenen en toen kwam er een man die erg geïnteresseerd was en waarmee ik een heel gesprek had. Hij wilde mijn werk zien.”

Misschien wil hij wel wat kopen suggereerde ik. “Nee dat denk ik niet. Ik heb wat werk in de wasruimte gezet.” Hij laat me de ruimte zien die netjes schoongemaakt is; speciaal voor zijn schilderijen . “Ik hoef ook niet zo nodig iets te verkopen”, zegt Pieter. Nee, dat weet ik nog wel Pieter. Weet je nog dat we in Warbeijen waren en die mevrouw vroeg of ze het schilderij dat je een jaar of tien geleden gemaakt had, wilde verkopen. “Ja, ik kan moeilijk afstand nemen van mijn werk. Ik wilde het eerst niet verkopen, maar later heb ik dat toch nog wel gedaan. Van dat extra’s kan ik dan weer wat boeken aanschaffen.”

In de schuur zie ik een Luit liggen. “Ja tegenwoordig loop ik ‘s morgens door de paadjes met de luit en improviseer ik, wat tokkelen. Voor mij ochtendgymnastiek. Ik heb de luit gekocht bij de kringloop en opgeknapt. Ik heb hem nu al vijf jaar.”

We gaan op pad met zijn tekenspullen in de oude tas met opschrift ‘ik ben de baas’. De tekendoos heeft Pieter van zijn ouders gekregen, op zijn 12e verjaardag. Pieter gooit bijna niets weg. Hij repareert het of geeft er een nieuwe functie aan. In dit geval worden nieuwe kleurpotloden gekocht als het oude potlood nog slechts een stompje is dat hij niet meer kan vasthouden.

Samen komen we aan op een nieuwe tekenplek in het bos, een goede 500 meter lopen van zijn oude boerderij. Ik laat Pieter zijn ding doen en maak wat foto’s van hem. Hij is me helemaal vergeten, hij gaat op in het vastleggen van het tafereel voor hem. Hij geniet, als schilderend verbonden met de natuur.

Rust zacht, beste Pieter

4 gedachten aan “EEN DROEVIG BERICHT”

  1. Nadat ik zijn vertrouwen had gewonnen, filmde ik Pieter voor de KRO-televisie in december 1970. Het was een van mijn eerste opdrachten. Ik bezocht hem nog een keer toen ik in de buurt was, een decennium of twee later. Hij bleek nog steeds in de boerderij van zijn ouders te wonen. In 2013 probeerde ik opnieuw contact met hem op te nemen, omdat dit tv-portret van hem zou worden getoond in een compilatie van mijn werk. Tevergeefs. Hoe droef te vernemen dat hij in december 2019 is overleden.
    Kijk op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=PAQT09vf5CU&pbjreload=101

  2. Ik heb drie werken van hem die in de familie rond gingen. Twee ervan zijn portretten, van mijn broer en zus als kind. Het derde werk is abstract. Ik geniet hier dagelijks van. Ik heb hem nooit ontmoet, maar van de verhalen weet ik om wat voor een zachtaardige man het gaat.

  3. Dank Peter voor het mogen downloaden van het boek HUIS & HABITAT. Een prachtige documentatie over een bijzonder mens.
    Wonderlijk dat Pieter aan zijn laatste reis is begonnen terwijl er in een parallel universum hier en daar zijn leven verschijnt op een scherm. Fijn dat jullie elkaar mochten ontmoeten.
    Pauli

Laat een antwoord achter aan pauli Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.