NYC residents and strangers

Zo, dat karwei zit er op. In workshops en mentoraten geef ik regelmatig adviezen over het selecteren van foto’s. Voor veel fotografen een probleem. Welke is het beste, deze of toch deze. En waarom dan. Wat voegt deze foto toe aan mijn verhaal. Ja maar, … dit vind ik zo’n fijne plaat en moet je weten hoeveel moeite ik daar niet voor heb moeten doen. Als begeleider weet ik handig vragen te stellen en zo de fotograaf te bewegen eigen keuzes te maken. Makkelijk zat …. totdat je weer geconfronteerd wordt met je eigen selecties. In ruim een week NEW YORK maakte ik zo’n 8000 foto’s. Een maand nadien maakte ik twee Blurbboeken op het tradeformaat met in totaal ongeveer 1600 foto’s. Zo rijp en groen het kaf van het koren, alles onbewerkt en in het kleinere jpg-formaat. De maanden daarna regelmatig v-tjes bij de kleine fotootjes geplaatst. Dat bracht de selectie al terug op pakweg 900 beelden. In november begonnen met deze RAW bestanden te bewerken. Soms viel er alsnog een door de mand, vanwege de techniek maar ook wel vanwege de inhoud. Toen kwam de selectie voor het boek. Ik had me voorgenomen een boek te maken op het mooie Pro Uncoated papier van Blurb. Dat betekent een maximum van 240 pagina’s. Toen ik mijn eerste boekselectie klaar had, was een boek van 440 pagina’s het resultaat. En wat je dan allemaal voor strapatsen moet uithalen om uiteindelijk op de voorgenomen 240 pagina’s uit te komen. Als ik iets weg moet gooien zit ik soms ook te dubben of ik het wel moet doen. Heb ik het afgelopen jaar nodig gehad, gebruikt, gemist misschien. Maar ja, dat is een ding. Een foto is geen ding, een foto is iets dat je gemaakt hebt en een verhaaltje vertelt. Weggooien is dus onbegonnen werk, niet selecteren lastig. Gelukkig hoef je de foto niet weg te gooien, maar ja niet opnemen voelt ook een beetje als weggooien. Het is goed om zo’n proces ook maar weer eens door te maken, niet als begeleider of ‘meester’ maar gewoon als degene die het direct raakt. ‘Kill your darlings’, uiteindelijk gelukt. Het boek is 240 pagina’s dik. Als ik volgende week het opnieuw zou maken, zouden er ongetwijfeld enkele foto’s niet in komen en andere, nu niet geplaatste, wel. Keuzes maken, de wereld staat er bol van. Sommige mensen hebben niets te kiezen, zijn geboren op plekken waar niets is om te kiezen. Ongetwijfeld hangt gelukkig zijn en welvaart wel enigszins samen met de mate waarin mensen kunnen kiezen. Maar niet elke keuze maakt gelukkig of is gelukkig. Kijk maar naar de politieke keuzes. Ik ben blij dat ik zo af en toe mag kiezen en soms gaat dat over, in essentie, onbenullige dingen zoals het selecteren van foto’s. Vooruit ook een foto die ik niet in het boek heb gezet. Voor hem!

En voor wie het boek wil bekijken op blurb: http://nl.blurb.com/books/3897343

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.