BLOG VAN PETER VAN TUIJL

Een expositie van Gerjo te Linde in de huisgalerie van het OFKC -het Fotokabinet van Oerkroeg Schiller- in Aalten. Te zien vanaf vrijdag 20 december 2024 tot donderdag 20 februari 2025 tijdens openingstijden van Schiller.

YULE

Yule is een 12 dagen durend feest, dat begint aan de vooravond van de Winterzonnewende op het Noordelijk halfrond en eindigt met het nieuwe kalenderjaar. Dit feest was in de oudheid één van de belangrijkste gebeurtenissen van het jaar en werd gevierd door de volkeren in grote delen van Noord- en West-Europa. Yule markeert de terugkeer van de zon na de lange donkere nachten in de winterperiode. Het woord Yule komt van het Oudnoorse woord voor wiel, een synoniem voor de zon. Het herinnert ons aan een nieuw begin en de cyclische baan van de zon én de maan, die zo enorm belangrijk is voor onze planeet, de natuur en de mensheid. Behalve het lengen van de dagen is deze tijd voor velen een belangrijk moment van reflectie en bezinning. Terugkijken op wat is geweest en vooruitblikken op wat gaat komen – koesteren wat waardevol is en loslaten wat overbodig is.

Gerjo te Linde, fine art picturalist, fotografeert sinds 2015 uitsluitend met behulp van het historische ‘wet collodion’ proces, ook wel de natte plaat fotografie genoemd. Inhoudelijk is zijn werk het beste te omschrijven als een kritische blik op zichzelf en op (sociale maatschappelijke) thema’s die hem bezighouden. Veelal ‘poëtisch’ uitgevoerd.

De fotobond kent verschillende Landelijke Groepen (LG) die regelmatig aan elkaar hun fotowerk laten zien en daarover met elkaar in gesprek gaan. In 1995 werd als een van de eerste de LG documentaire fotografie opgericht. De ballotage was toen in handen van fotograaf Paul Levitton en er werden zeven fotografen tot deze groep toegelaten. Destijds was overigens de naam van de groep nog journalistieke fotografie, maar werd in 2020 vervangen door de nieuwe naam omdat die beter aansluit bij het (huidige) werk waarin de documentaire serie meer centraal staat. Tegenwoordig bestaat de groep uit 38 leden, waarvan de ‘laatste twee’ afgelopen zaterdag zijn toegetreden. De ballotage (vereist is een samenhangende documentaire serie bestaande uit 8 foto’s) is tegenwoordig in handen van de groep zelf. Een hartelijk welkom aan de twee laatst toegetreden fotografen Hans de Groot en Jos Schreur. Onderstaand de series waarmee zij toegelaten werden tot de LG.

Zie desgewenst de website van de Fotobond voor meer informatie over de LG Documentaire Fotografie.

Hans de Groot

Ik maak graag ongeposeerde foto’s van het dagelijks leven (in Nijmegen), bijvoorbeeld van mensen ‘met een rafelrandje’. Ik werk als vrijwilliger met dag- en thuislozen en bij de Voedselbank en maak daar veel foto’s.

© Hans de Groot

De serie gaat over Anton, die regelmatig in het centrum op een bankje voor de Spar zit. We kennen elkaar al een jaar of 3 en kunnen het goed vinden. Anton reageert op mensen die langskomen, roept wat, vraagt wat en kan vooral goed luisteren, aandacht geven en mensen bevestigen. Hij praat met jong en oud, rijk en straatarm. Een echte verbinder.

Jos Schreur

De mooiste mensen kom je tegen bij VluchtelingenWerk Nederland. Vluchtelingen­Werk behartigt de belangen van vluchtelingen in Nederland, vanaf het moment van binnenkomst tot en met hun integratie in de Nederlandse samenleving. Die mensen hebben veel meegemaakt. Maar zij zijn hun trots en hun drive niet verloren. Zij willen vooruit. Zij willen iets bereiken in onze complexe samenleving. En daarom willen zij Nederlands leren verstaan, spreken, lezen en schrijven. Deze documentaire, die ik heb gemaakt bij VluchtelingenWerk in Eindhoven, geeft daar een beeld van. Vanaf het allereerste leermoment tot en met het behalen van het inburgeringsdiploma.

© Jos Schreur

Op 21 december om 13.00 uur geef ik in het kader van de expositie I TALK IN PICTURES een lezing over DOCUMENTAIRE FOTOGRAFIE. Omdat ik eerder al lezingen over documentaire fotografie gaf voor vrijetijdsfotografen van de Fotobond in het Brabanste Erp, Rijen en Eindhoven ben ik nu een nagenoeg compleet nieuwe lezing aan het voorbereiden. Dus als je komt zul je bijna allemaal nieuwe dingen horen en vooral zien. Vooral dat laatste omdat ik graag mijn woorden met veel (voor)beelden ondersteun.

Bovendien besteed ik in het tweede deel van de lezing ruime aandacht aan HUIS & HABITAT, één van mijn belangrijkste recente documentaire projecten. Ik wil daarover graag inhoudelijk vertellen, maar zeker over de totstandkoming, financiering en de, niet onbelangrijke, randaspecten.

Er zijn tijdens de expositie in de weekenden verschillende lezingen bij te wonen. Net als de expositie zijn de lezingen gratis. Voor de lezingen hoef je je niet aan te melden. Voor het totale overzicht van de BMK-lezingen zie mijn eerdere blog Lezingenreeks.

Dat is wat de Nederlands-Argetijnse fotograaf Richard Koek heeft gedaan. Eerst rechten gestudeerd en vervolgens een aantal jaren als belastingadvocaat gewerkt. Toen besloot hij om zijn drive en passie -fotografie- te gaan volgen. Onafhankelijk fotograaf worden in New York.

Hij maakte een boek over New York (New York New York, € 29,99 tweede druk 2021, hard cover, 256 pag, ISBN/EAN 9789089898531) dat bij TerraLannoo verscheen.

Op zijn website kun je lezen dat zijn foto’s een aanmoediging zijn voor een eigen interpretatie van de kijker. Het beslissende moment in zijn foto’s is nooit ver weg, wat dat betreft zou je hem een moderne en kleurrijke Cartier Bresson kunnen noemen. Hij maakt werk voor internationale bedrijven en bladen maar ook in Nederland weet men hem te vinden, mede omdat hij ‘zijn wonen en werken’ afwisselt tussen New York en Amsterdam. Vandaar dat hij ook in de ‘artiestenstal’ van de gerennomeerde Eduard Planting Gallery te vinden is.

Dit jaar verscheen zijn boek Tokyo Tokyo, eveneens bij TerraLannoo [€ 54,50, Hard Cover, 256 pag, ISBN/EAN 9789089899798]

Toen ik een jaar of achttien was verhuisde we naar een ‘nieuwbouwhuis’. Daarvoor woonde we in een sjiek huis dat eigendom was van een kruidenier. Ruim bemeten met vier slaapkamers waarvan er een voor oma -in het Brabants ons opoe- was. Een douche of bad hadden we niet en voordat ik in de puberteit kwam was de wekelijkse wasbeurt in het teiltje waar ik steeds minder goed in paste. Vanaf mijn elfde ging in naar het badhuis. Na de verhuizing kon ik weer gewoon thuis …

Die gedachten schoten te binnen bij de aankondiging van de lezing van Mariet Dingemans over haar boek ‘one shower a week’. Vorige week volgde ik de lezing bij het PhotoEvenement o.a. georganiseerd door Fotogroep Nijmegen en stichting Bolwerk. Ik heb er geen spijt van gehad. Mariet is een heerlijke verteller, enthousiast en zonder opsmuk of verwaandheid. Wel met enige trots omdat het boek over een woon-leefgemeenschap er is na drie jaar hard werken en organiseren.. . Want niets voor niets, veel tijd maar ook veel geld heeft het haar gekost, ondanks een zeer geslaagde crowdfunding en hier en daar nog wat subsidies. “Als je denkt dat je rijk kunt worden van een boek maken…, vergeet het maar.”

Het is een prachtig documentair project geworden en de liefde voor de mens die dicht bij de natuur leeft, klonk prachtig door in haar verhaal. En volgens mij zie je het ook aan de foto’s. Ondanks dat mijn zelf gestelde boekenbudget voor 2024 eigenlijk op was, heb ik het toch maar aangeschaft. Ze heeft er ook al aardig mee aan de weg getimmerd en wat prijzen, ook internationaal, in de wacht gesleept. Op haar website krijg je een aardig idee van het boek.

Onderscheiden door: Shortlist Prix du Livre Rencontres d’Arles category Photo-Text Book 2024, Winnaar EI Photobook Award 2023, op de Shortlist Dummy Award 2023. Gepubliceerd in de Volkskrant, het Parool, Trouw, de Gelderlander en Dummy Magazin en ook nog eens de tweede prijs bij de Zilveren Camera Paul Peters Fotoprijs (Zilveren Camera). 

Boek verkrijgbaar bij de uitgever Lecturis, het ontwerk is van Syb. ISBN 9789462265134

Kijk zeker ook naar haar andere documentaire projecten… zie de website

In het kader van de jubileum expostie van de Landelijke Bondsmeesterklasse worden er een aantal gratis lezingen verzorgd.

De lezingen / workshops zijn gratis toegankelijk, aanmelden is niet nodig!

PENNINGS FOUNDATION, Geldropseweg 63 5611 SE  Eindhoven.

info@penningsfoundation.com, Tel: +31 (0)40 30 80 609

OPENINGSTIJDEN: woensdag t/m zaterdag 12.00-17.00 [15 december is een extra dag waarop Pennings Foundation open is.

Opening zaterdag 14 december om 15.00 uur door o.a. de curator van de expositie Roel Visser.

De jubileum tentoonstelling ‘I talk in pictures’ is van zaterdag 14 december 2024 tot zaterdag 11 Januari 2025.

Dit zijn de twee taferelen die van wezenlijk belang zijn voor de fotograaf Sayuri Ichida, zo schrijft ze op haar website. De van oorsprong Japanse fotografe (1985, Fukuoka, Japan) woont en werkt nu in het Verenigd Koninkrijk. De reden van deze blog is de verrassing van de verscheidenheid van haar werk, althans zo ervaar ik dat. Een speelse serie van een balletdanseres, een serie abstracte mensbeelden, zelfbeelden en een typologische serie huizen. De serie van de balletdanseres verbaast en verblijdt. Speels met een titel die tot verder nadenken stemt: ‘Vreemdeling in een vreemd land‘.

Deze foto maakte ik enkele weken geleden in de Spaanse stad Vera. Op zaterdag is het daar markt en met het bijna altijd mooie weer een drukte van jewelste. Allemaal mensen van daar, waarschijnlijk waren wij de toeristen. Allemaal mensen met een verschillende komaf, van heidenen, christenen, moslims en waarschijnlijk nog veel meer verscheidenheid. Het voelde volledig vertrouwd en ik ben geen moment argwanend laat staan angstig geweest, de ruszak gewoon op de rug en de portemenee in de kontzak. Vera, eenheid in verscheidenheid. Deze dame, ik noem haar Vera, was de enige persoon die het verschil maakte. Een vreedzaam protest dat meer weg had van een smeekbede. Met alles wat hier in de afgelopen weken in de politieke arena wordt afgeroepen, een weldaad voor het oog, gevoel én voor het verstand. Verstand is ver te zoeken als ruim 16.000 kinderen en nog eens bijna 30.000 volwassenen, waarvan meer dan de helft vrouwen allemaal gestorven door wapengekletter van een ‘bevriende mogenheid’. Ze worden aangemerkt als leden van een terroristische organisatie. Hoever is het gevoel én het verstand dan afgdwaald. Vera in Vera, Vera is een moedig mens, Vera in het kwadraat ‘viva la vera’ dat vertaalt in het Nederlands ‘lang leve de waarheid’ betekent. Het moet volgens mijn gevoel én mijn verstand snel afgelopen zijn, nu de anderen nog!

Ja, zo voelt het wel een beetje. Vanochtend vroeg naar Enschede om de expositie ‘PEOPLE MATTER’ van Frans Rentink en mij te ontmantelen. Met dank aan de vrijwilligers van Galerie OBKJEKTIEF en met name Jan Geelen die ons aanspreekpunt was. Ook fijn dat ik via de mail nog wat reacties van bezoekers ontving. De foto hieronder werd vaak als favoriet aangewezen. Overigens komt de nieuwe volgende expositie als snel, namelijk I TALK IN PICTURES met ruim 120 foto’s van 48 BMK-fotografen, waarvan ik er een ben.

De komende expositie bij OBJEKTIEF heeft een veelbelovende titel ‘Morgen ligt de vis erin’ van fotograaf Emiel Muijderman. Emiel schrijft over de expo “de titel van deze expositie, ‘Morgen ligt de vis erin’, verwijst naar het feit dat vis vroeger werd verpakt in oude kranten, een knipoog naar de vluchtige aard van fotojournalistiek. De foto’s die hier zijn te zien, zijn niet zomaar momentopnames; ze zijn getuigenissen van gebeurtenissen, emoties en verhalen die anders misschien zouden worden vergeten.” De opening is zondag a.s. (17 november) om 16.00 uur in de Galerie aan de Walstraat 33 in Enschede.