Beatrijs

‘Puzzelen is een spel’

zegt Beatrijs (92) als ik haar ontmoet in een verzorgingshuis in Eindhoven. “Elke dag, ik sla er geen enkele over, ben ik van tien tot vijf in touw. Ik maak puzzels van 1000 stukjes en doe daar soms een paar dagen over, maar ook wel langer. Ik begin altijd met de buitenranden, dat is voor mij het fundament of de grote lijn. Daarbinnen moet ik me bewegen om de puzzel goed te kunnen uitvoeren. Dat fundament is soms heel lastig omdat alles wel op elkaar lijkt en ik dus de goede keuzes moet maken. Soms zeggen andere bewoners dat je toch iets van een puzzelstukje af kunt halen of gewoon net zo lang kunt doorduwen dat het er in zit. Ik doe dat niet, dan bedonder je de zaak én vooral ook jezelf. Ik heb ook wel grote puzzels gedaan van 5000 stukje. Samen met anderen aan één karwei werken. Dat vind ik ook heerlijk. Samen zie je vaak meer dan alleen. Nou ik wens je nog een fijne zondag. Natuurlijk mag je van mij een foto maken. Word ik toch nog beroemd op mijn oude dag. Houdoe!”

Afgelopen dagen mijmerde ik nog wat na over mijn ontmoeting met Beatrijs. Ondanks dat haar woorden hierboven niet letterlijk door haar zijn uitgesproken, zijn ze wel waar. Wat ze zegt is zo waar dat er een levensles voor ons allemaal uit te destilleren is. Voer voor gewone mensen én voor kopstukken. Ook Ceo’s of politieke leiders en wat mij betreft zou je Beatrijs haar naam kunnen vervangen door de naam van onze prime minister. Je mag wensen dat er veel mensen zijn zoals Beatrijs.