#18 Vanessa Winship [1960]
In 2008 zag ik haar werk voor het eerst op het prestigieuze fotofestival in Arles. Ze exposeerde haar serie SWEET NOTHINGS waarmee ze internationaal doorbrak. Vanessa groeide op in Londen en studeerde daar film en fotografie aan de Polytechnische Academie.
Al ruim tien jaar woont en werkt de Britse Vanessa Winship -samen met haar man en fotograaf George Georgiou- in verschillende landen in Oost-Europa en de Balkan. Tussen 2003 en 2007 woonde zij in Turkije waar ze werkte aan verschillende fotoseries over het leven van mensen in de grensgebieden langs de Zwarte Zee. De publicatie ‘BLACK SEA’ die daar uit voortkwam won diverse prijzen. In 2008 won Winship de eerste prijs van World Press Photo voor haar ‘Sweet Nothings’ serie. Vanessa Winship was de eerste vrouwelijke fotograaf die in 2013 de Henri Cartier-Bresson onderscheiding ontving voor haar toen nog niet afgeronde documentaire ‘She Dances on Jackson’ over grenzen, territoria en geschiedenis van Amerika.
De serie Sweet Nothings, vrij vertaald ‘zoete niets’, kenmerkte zich door het ingetogene van het portret. In haar latere werk, dat verder gaat dan enkel het portret, heeft ze dat weten te behouden en zelfs versterkt naar mijn mening. Haar documentaires tonen een geweldig poëtische gevoeligheid. Stil, beschouwend en melancholisch zijn woorden die de beeldstijl van haar werk typeren.
Maak kennis met haar werk via de website.
Ik zou zeker ook naar de website van haar echtgenoot George Georgiou gaan, die veelal in kleur werk en een veel directere beeldtaal hanteert in zijn fotografie.