het bijzondere landschap

Ruim een jaar geleden ontmoette ik Hans Bouma tijdens een cursus ‘BEELDSTIJL&SERIE’. Een van de opdrachten was om in groepjes een kleine studie te maken over stillevens. Natuurlijk kwamen de klassieke -uit lang vervlogen schilderstijden- voorbij, maar gelukkig ook hedendaagse fotografische opvattingen over het stilleven. Een specifiek groepje had als gekozen voor het werk van één van hun clubleden, Hans Bouma. Het was een surrealistische wonderlijke wereld vol met suggesties van beweging en evenwicht. Enige tijd geleden zag ik dat hij een hele maand op Ameland verbleef voor zijn tentoonstelling én om workshops te geven. Ik bedacht dat hij nu misschien wel gelegenheid zou hebben om een (externe) blog te schrijven. Niet alleen omdat ik zijn werk geweldig vind; het zijn gevoelige welhaast poëtische platen waar ook een zekere onbestemdheid in aanwezig is. Ik denk verder dat je van zijn fotografie het nodige kunt leren. Leren over fotografie, maar ook van zijn rust en het geduld dat zijn beelden uitstralen. Ik ben dan ook blij dat hij aan mijn blogverzoek gehoor heeft gegeven. Het spreekt voor zich dat alle getoonde foto’s van zijn hand zijn. Hans, ik dankjewel voor deze fraaie blog!

Hans Bouma Tabletop-fotografie

Van landschap naar tafel

Sinds 2016 kan ik, vanwege pensioen, mij volop bezighouden met landschapfotografie. Ik probeer daarbij de sfeer van een omgeving vast te leggen. De openheid van een breed strand roept bij mij een heel andere reactie op dan de beslotenheid van een bos met hier en daar een open plek. Op zeker moment ben ik sferen van diverse landschappen gaan nabouwen. Niet heel gedetailleerd maar globaal met nadruk op lichtval, kleur en compositie. De oorsprong is vaak niet meer te herkennen. Het beeld is pas klaar als ik er hetzelfde gevoel bij krijg als lekker in de natuur tot rust komen. Ik hoop met mijn beelden het voorstellingsvermogen van de kijker te prikkelen.

Het proces

Doorgaans werk ik met schetsboekpapier en plakband. Sinds enige tijd gebruik ik ook een rol achtergrondpapier. De constructies ontstaan zonder vooropgezet plan op de eetkamertafel. Voor de verlichting gebruik ik doorgaans een combinatie van daglicht, kunstlicht en flitslincht.

Niet iedereen is bekend met het fenomeen “Tabletop-fotografie”. Een Nederlandse benaming zou logischer zijn. Tafelblad-fotografie omvat alles wat je op een tafel plaatst en dat fotografeert. Het is dichtbij-fotografie. Het leuke van Table-top fotografie is dat ik in alle rust mijn compositie kan vormgeven. Daarna kan ik volop spelen met verschillende kleuren en achtergronden.
De uiteindelijke werken zijn doorgaans 100×70 centimeter groot. Ze zijn geprint op stickerfolie, gelamineerd met matte folie en geplakt op Dibond.

Oorsprong

Enkele jaren geleden ontdekte ik een fotootje dat ik als tienjarige maakte met de Agfa-clack van mijn vader. Tot mijn verrassing heeft die afbeelding veel overeenkomsten met de foto’s die ik nu maak. Ik plakte destijds een boterhamzakje op de plaats van de rolfilm papier. Zo kon ik zien hoe het 6×9 negatief werd belicht. Vervolgens plaatste ik de lens uit het “boxje” van mijn opa in een lensdop. En zette die op de lens van de Agfa-clack. Zo kon ik zien wat scherp of niet scherp op de film kwam.

Tentoonstellingen en workshops

Tijdens het afgelopen jaar heb ik mijn huidige werk op verschillende plekken mogen exposeren. Dat leverde mooie ervaringen. Ik heb genoten van de gesprekken met bezoekers. Bij de abstracte beelden heeft men soms bijzondere associaties. Fantastisch om te ervaren dat ieder die afbeeldingen op eigen wijze ervaart. Tijdens de vele workshoppen die ik mocht houden ontdekten deelnemers hun creatieve mogelijkheden. Met simpele middelen ontstonden prachtige resultaten.

Kijk voor meer informatie op zijn website, of stuur een mail (info@hansbouma.nl) en als je vragen hebt, bel (06 5436 8179) hem.