Vandaag mijn expositie in de DRU-Cultuurfabriek ingericht. Vorige week zond ik aan vrienden, kennissen, studenten, familie een herinnering/uitnodiging voor de expo “gelijktijdige ongelijktijdigheid”. Net daarvoor kreeg ik een mail van Piet Post, oud collega, kunstvriend, dichter, beeldhouwer.
Beste Peter,
Gisteren las ik in de Gelderse Post dat jij binnenkort een tentoonstelling in de DRU hebt onder de titel ´Gelijktijdige ongelijktijdigheid´. Het toeval wil dat ik enige maanden geleden een gedicht geschreven heb over hetzelfde onderwerp met nagenoeg dezelfde titel. Ik stuur je hierbij mijn gedicht.
Groet, Piet Post
De gelijktijdigheid van het ongelijktijdige
Een roze vloeistof
in een koffiekopje
oogt vreemd en verdacht,
maar datzelfde roze goedje
in een cocktailglas
ziet er feestelijk uit.
Zo kan lekker eten
heel gevaarlijk zijn
en is alle dagen zat
ook een geregeld leven.
Van iets wat uit de tijd is,
kun je toch gecharmeerd zijn,
bijvoorbeeld van een watertoren
of een Citroën – DS.
Soms heeft het ook iets tragisch,
zoals in het geval van Bob.
Zijn vrienden noemen hem Bobby,
alleen heeft hij geen vrienden.
Toeval, frappant of toch gewoon gelijktijdige ongelijktijdigheid. Wie het weet mag het zeggen.
Voor meer werk van Piet Post zie zijn website!
lol