19 augustus is de internationale dag van de fotografie. Niet helemaal willekeurig gekozen maar voor de verklaring daarvoor moeten we wel een flink eind terug in de geschiedenis namelijk de aankondiging van de Daguerreotype in 1837. Fotografen werden vandaag in het bijzonder uitgenodigd om foto’s te maken. Een overbodige oproep lijkt me als je weet dat er dagelijks een bijna onmetelijke hoeveelheid foto’s, namelijk 2,4 miljard, gemaakt worden. Ik heb gisteren geen foto gemaakt. Althans in de strikte zin van het woord. Wat ik wel heb gedaan is een foto uit mijn oude analoge doos voor de dag heb getoverd. Op 19 augustus 1995 maakte ik een stel foto’s van Benedictijnen monniken die zich aan de Zuidkust van Bretagne te goed deden aan een zwempartijtje. Fotograferend in een klein Bretons dorpje kwam ik een grote groep monniken tegen, in optocht, als ware een stoet. Ze op geringe afstand volgend, bracht me na pakweg drie kilometer naar een rotsige kust. Zonder enige gêne ontdeden ze zich van hun pijen, overhemd en ander ondergoed. Het was een gemêleerd gezelschap wat leeftijd betreft. Één monnik sprong eruit. Ik schatte de man al dicht tegen de 80. Hij werd voor mij de centrale figuur in foto’s. Gisteren moest ik er weer aan denken. Uit mijn negatieven archief bleek warempel ook nog eens de exacte datum; 22 jaar na dato. De herinnering is nog steeds levend. Dankzij de fotografie!
