Het was hartje zomer maar nog niet zomers warm in Avignon. Ik dwaalde door het lommerrijk steegje met een smal riviertje, voortkabbelend zoals het hele leven aldaar. Jean Marie samen met zijn trouwe viervoeter aan zijn zijde, prachtige trui vanwege het nog frisse weer. De zonnestralen verbleekte enkele plekjes op zijn gezicht en de kuif van zijn poedel. Hij mist een kootje van zijn ringvinger, even verder zie ik een jonge vrouw, zwanger. De sfeer is er een van romantiek en rust. Het leven vindt haar weg gelijk het riviertje dat het rad van de watermolen nauwelijks laat draaien. De tijd staat stil, de jongen speelt met een zelfgemaakt zwaard. Ik ruik de straat, het is als een paradijs waar de jachtigheid van alledag heeft plaatsgemaakt. Waarvoor eigenlijk, vraag ik me af. Zij zijn het die de sfeer in de straat zo laten zijn. Ik prijs me gelukkig, hier de straatfotograaf te zijn.
Vandaag vertel ik iets van mijn voorliefde voor de straatfotografie, het documenteren van het leven van alledag, eenvoudig en soms complex. Ik geef een workshop voor Fotoclub Noordoostpolder. Ik hoop dat de leden er iets van opsteken en ook een beetje door het straatvirus worden besmet, zonder dat er een spuit tegen tetanus voor nodig is.
Peter, je hebt het alledaags leven weer in al z’n schitterende ‘eenvoud’ heerlijk verstild in een prachtig zonnetje gezet. Ik geniet, thankx!