Categorie: nieuws

Simon en zijn Brexit

Aanstaande donderdag is het zover. Yes or No, that is the question. En het houdt niet enkel de Engelsen bezig. Simon heeft zijn eigen Brexit. Ik ontmoet hem aan de boulevard in Vlissingen. Met zijn eenvoudige HP 5 Mb, -waar vind je ze nog-, turend in de richting van de zee. “Hoi, ik ben Peter; wat fotografeer je”? “Zeemeeuwen, op dit moment ben ik gek op vogels en bloemen.” Ik vertel hem dat ik meer met de mensenfotografie heb. Hij lacht zijn lach waardoor zijn enigszins afgesleten wat gelige tanden ontbloot worden. Zijn rimpelig leerachtig gezicht verraadt het buiten leven en het Rod Steward-achtig stemgeluid wellicht zijn rook en drankgewoonten. Zowel zijn saffie als het blikje bier bevestigen mijn indruk. Maar wat is waarheid, zo blijkt als Simon me vertelt dat hij stik zenuwachtig is en daarom zijn eerste biertje weer drinkt sinds jaren. “Ik moet naar een verjaarfeestje, maar dat is niks voor mij. Laat mij maar lekker in mijn eentje langs de kust foto’s maken. Of, een bezoekje aan het graf van mijn moeder, daar voel ik mee meer op mijn gemak. Laatst heb ik op ‘vlissingengekiekt’ nog een mooie foto gepost van de bloemen die ik op mijn moeders graf heb gezet.” Op mijn vraag of hij een ‘echte’ vlissingenaar is vertelt Simon dat hij met zijn ouders is geëmigreerd vanuit Engeland toen hij 15 was. Hij woonde iets ten Noorden van Dover. “Na een jaar of vijf ben ik teruggegaan. Het wilde leven in én de wilde vaart. De zee trekt, daar voel ik me thuis. Hoe ruiger hoe beter wat mij betreft. Als het hier stormt kun je me vinden bij de Kazematten; daar kan het dan flink spoken. Ik ben daarna nog een keer op een neer geweest; een jaar of 7 naar Nederland en toen weer 5 jaar in Engeland. Op dit moment ben ik hier alweer 13 jaar en Vlissingen is helemaal mijn stad. Hier ga ik niet meer weg. Ik hou van deze stad;l het is voor mij de beste plek die er is.” De donkere lucht vanuit het Westen belooft niet veel goeds en na de eerste druppels nemen we afscheid. “Misschien tot volgende week”, zeg ik. “Okay, see you”
Een Brexit wel of niet, Simon blijft hier aan wal, dat is duidelijk!

Lezing

EXPOSITIE HET VERHAAL EN DE VERBEELDING
&
een lezing over STIJLEN en STROMINGEN

Het betreft een groepsexpositie van een dertiental Oost-Brabantse fotografen die in een mentoraat onder coaching van Peter van Tuijl gewerkt hebben aan ‘HET VERHAAL & DE VERBEELDING.

Op woensdag 6 april zal Peter van Tuijl een lezing geven over stijlen en stromingen in de fotografie. Zowel beelden uit vervlogen tijden als van hedendaagse fotografen passeren de revue. Bovendien zal hij het werk van de fotografen van de expositie ‘HET VERHAAL EN DE VERBEELDING’ verbinden met de stijlen en stromingen in deze lezing.De lezing duurt ongeveer 90 minuten. Zowel voor als na de lezing kunt u nog de foto’s op de expositie bekijken.

Binnenloop: 19:45u
Aanvang avond: 20:00u
Einde avond omstreeks 22:00 uur.
Locatie: De Muzenval, Dijk 7, 5521 AW Eersel
Entree: voor eenieder gratis
Plaats: De Muzenval, Dijk 7, 5521 AW Eersel.
Muzenval exposities zijn gratis te bezichtigen tijdens de openingstijden.
Kijk voor actuele openingstijden op de website http://www.muzenval.nl/

KIRA WUCK


Dit portret van KIRA WUCK maakt ik spontaan op de zogenaamde ‘nacht van de poëzie’ in Bredevoort in juni 2012. Ik maakte dit wat atypische portret vanwege de raadselachtigheid van haar gedichten. Een meer dan fantasierijke nagenoeg onmogelijke gedachte werd afgewisseld met een alledaagse uitspraak. Twee volledig verschillende werelden gemanipuleerd tot een nieuwe en waarin Kira ons/mij meenam in een nieuw theater van de werkelijkheid. Het portret karakteriseerde die twee werelden. Voor haar eerst gedichtenbundel Finse Meisjes, waarvan herdruk na hherdruk verscheen gebruikte zij en haar uitgever, Podium, deze foto als auteursportret. Nu enkele jaren is er opnieuw een debuut met de bundel korte verhalen: NOODLANDING. De Uitgever benaderde me een maandje geleden met de opmerking dat opnieuw deze foto als auteursportret dat nieuwe boek zou sieren. Opnieuw blij en zeker na lezing van NOODLANDING. Het zijn schitterende verhalen, vaak bizar en opnieuw een nieuw theater van de werkelijkheid. Vandaag een prima recensie van NOODLANDING in de Volkskrant. Is het kleine portretje op het boek zeker niet de reden voor de koop van dit boek; de inhoud moet het des te meer zijn!

Voor als je de recensie even wilt lezen klik hier of op de afbeelding.

mailtje van Kristen

Hi – my name is Kristen, and I work at Artsy. While researching Stephen Shore, I found your page: fotopetervantuijl.nl. I wanted to briefly tell you about Artsy’s Stephen Shore page, and about our mission.
Ik ben altijd super voorzichtig met mailtjes van vreemde vrouwen; zeker als er ook nog linkjes in staan; superlink. Maar ja als er dan gestrooid wordt met kunst en met namen als Stephen Shore. Ik ben maar eens voorzichtig gaan kijken, – nee niet via de linkjes-, maar indirect (alhoewel dat is bijna rechtstreeks) via google. Wellicht ken je de site Artsy. Zo niet, dan heeft Kristen misschien er weer wat favoriete kijkers bij. Want het is echt de moeite waard om deze site van Artsy regelmatig te bezoeken…. er is zoveel te zien!


Photographer Stephen Shore is interested in ordinary scenes of everyday life. In the early 1970s, he was one of the first fine art photographers to work almost exclusively in color when still narrowly defined “fine art” photography as black-and-white, hand-printed images. In his 1971 series “American Surfaces,” Shore drove across the country obsessively snapping color photos of motel rooms, fast food meals, parking lots, and other seemingly unmemorable objects and experiences.

en kijk meteen even naar de pagina van Stephen Shore

NIEUW BOEK

Nu ik dit schrijf klinken de woorden van Wim T. Schippers me in de oren: “Geef een boek”. De B wordt met een botte klank uitgesproken maar doet niets af van de bedoeling van deze reclameboodschap, integendeel zelfs! Een mooie simpele boodschap met een hele wereld erachter. Want de hele wereld dat zijn boeken natuurlijk. Ik lees wel boeken maar mijn favoriete zijn toch wel de plaatjesboeken. Niet zomaar plaatjes maar met Foto’s. Als u zou horen hoe ik nu de F van Foto zou uitspreek, holt u gelijk naar de boekwinkel.
Paul Levitton krijgt uit handen van Armando Jongejan het eerste exemplaar uitgereikt.

Gisteren werd er een nieuw boek gepresenteerd. Armando Jongejan sprak bij de presentatie nog net niet van een boekgeboorte maar voor -en door- de vele aanwezigen had het daar wel wat van weg. Moet kunnen, zo tegen Kerst. De landelijke groep Fotojournalistiek van de Fotobond, centrum van de vrijetijdsfotografie, bestond in november 20 jaar. Een kleine mijlpaal die gevierd werd met de publicatie van een boek met daarin het werk van de 34 fotografen die deel uitmaken van de groep. Daarnaast een essay van Ahmet Polat, fotograaf des vaderlands 2015 en van fotograaf Paul Levitton die in 1995 de eerste jury was die fotografen balloteerde voor deze groep. Tom Meerman-Triton, coördinator van de Fotovakschool, schreef de inleiding en er is ook nog een klein deel van de expositie Water opgenomen waarmee de groep afgelopen zomer exposeerde in Naarden. Voor een kleine impressie van het boek klik hier!
Niet iedereen van de landelijke groep laat zich verleiden om even uit hun boek op te kijken.

Het boek is overigens niet meer te koop. Alle exemplaren zijn al in de voorverkoop uitverkocht. Misschien kun je je geliefde, fotovriend of anderszins nog een ander mooi boek cadeau doen. Een boek met een mooie volle B! Bijvoorbeeld een boek van de Helsinki school, aanrader vind ik Volume 5!

DATA RUSH

Noorderlicht
Fotomanifestatie 2015

Data Rush

23 aug – 11
okt 2015

Van 23
augustus t/m 11 oktober keert Noorderlicht terug naar de oude Suikerfabriek in
Groningen voor de 22e Noorderlicht Internationale Fotomanifestatie 2015.

In 2009 maakte ik het boekje PINOKKIO147 over
een internetcontact. De foto’s gemaakt in het park El Retiro waren er het
eerst; het verhaal volgde. In dit geval een klein menselijk drama dat data rush.
Overigens ga ik komende week zeker naar Noorderlicht. Op de website zie ik heel
verrassende uitwerkingen van het thema en dat is al meer dan de moeite van de
reis naar Groningen. Bovendien … er gaat niets boven Groningen.

WET en GEBOUWEN fotograferen

Beperking
panoramavrijheid door EU-parlement naar de prullenbak verwezen

Op 16 juni laatstleden heeft de Commissie JURI van het
Europees Parlement laten weten dat het beginsel dat naar haar mening
voorafgaande toestemming van de auteur van een werk bij publicatie is vereist,
noodzakelijk blijft voor commercieel gebruik van zijn werken die zich in de
openbare ruimte bevinden. Dit kan het geval zijn wanneer een auteur een foto-
of filmopname maakt van een plein in een stad, waarop auteursrechtelijk
beschermde werken te zien zijn en deze opname daaropvolgend wordt gepubliceerd.

Belangrijk voor professionals en vrijetijdsfotografen die hun foto’s publiceren en anderszins openbaar maken of aan derden leveren.

VERDER LEZEN kijk op de publicatie van photoNmagazine.eu

TOP! 2015 brengt TIEN NIEUWE BONDSMEESTERS

Afgelopen zaterdag (7 maart 2015) was de ballotage van de BondsMeesterKlasse (BMK). Het predicaat BMK is in kwalitatieve zin de hoogste
onderscheiding die binnen de Fotobond behaald kan worden. De BMK werd in 1959 in het leven geroepen om
een platform te bieden aan topfotografen die binnen hun club een onvoldoende
klankbord vonden. Alhoewel de fotografen die in de afgelopen jaren het predicaat BMK behaalden meestal
geen professionals waren, lag het veronderstelde niveau wel enigszins in lijn hiermee.Een portfolio dat gejureerd wordt, bestaat uit minimaal
12 foto’s.
Het geaccepteerde portfolio voldoet aan de volgende aspecten:
* is de fotografische uitwerking zijn van een idee of een
concept;
* laat een persoonlijke visie op het thema zien;
* de uitwerking heeft een eigen stijl of handschrift;
* is een oorspronkelijke of originele uitwerking;
* getuigt van een beeldtaal die aansluit bij de beeldtaal
en/of ontwikkelingen in de hedendaagse (semi-professionele) fotografie;
* de techniek en/of presentatie geeft uitdrukking aan de inhoud.

Er waren 57 inzendingen dit jaar en TIEN fotografen behaalden het prestigieuze predicaat!
De professionele jury bestond uit: Ruud Visschedijk (directeur Nederlands Fotomuseum Rotterdam), Carel van Hees (fotograaf), Cokkie Snoeij (galeriehoudster en jurylid Zilveren Camera), Rommert Boonstra (kunstenaar/fotograaf) en Karin Krijgsman (hoofd opleiding fotografie van de St Joost Academie, fotograaf en schrijft over kunst en fotografie)
Met dat predicaat op zak maken zij onbeperkt deel uit van de landelijke gespreksgroep van bondsmeesters.

De nieuwe bondsmeesters!
Frans Artz met een serie van een spelend én ontdekkend kind.
Bas Berkhout met een documentaire van de dagelijkse reizigers van de Amsterdamse IJ-Pont.
Joep Keij met een documentaire over bondage en SM. Een documentaire waarvoor de jury extra veel lof had vanwege het integere karakter van de serie.
Met toestemming van Joep hierna een van de foto’s.
foto Joep Keij uit de serie COLLAR

Gerrit Korn met een persoonlijke en kunstzinnige, autonome serie over de wereldoorlog-een-linie nabij Ieper.
foto Gerrit Korn

Geert Leenders verraste de jury met een origineel vormgegeven boek waarbij de tegenoverliggende pagina’s steeds een tegenstelling of juist een gelijkenis laten zien.
Susan Leurs maakte een, volgens de jury, zeer krachtige documentaire reportage met als titel ‘in de schaduw van stemmen’. Ik laat Susan hier graag even aan het woord en plaats met toestemming van haar één van de foto’s uit de serie.
foto Susan Leurs. Zij schrijft het volgende voor deze blog:
Gedurende 2 jaar heb ik de leefwereld van mijn broer Erik verbeeld. Hij lijdt aan paranoïde schizofrenie, doordat dit gepaard met met chronische psychosen hoort hij de hele dag door negatieve stemmen (in meerdere of mindere mate). Ik ben ontzettend trots op hem omdat hij in deze verstoorde werkelijkheid zijn weg heeft gevonden om er mee om te gaan. Waar ik op hoopte was dat het maken van de serie positief zou bijdragen aan zijn zelfbeeld maar ook hem de boodschap mee te geven dat hij mag zijn wie hij is. Hij heeft door het maken van de serie nieuwe inzichten gekregen en het heeft hem sterker gemaakt.

Verder wilde ik meer openheid aan de buitenwereld geven door mensen een idee te geven hoe de wereld uitziet die voor hem werkelijkheid is.

De serie is gedurende 3 maanden geëxposeerd in Centre Ceramique (Maastricht) als onderdeel van de expositie “Nieuwe oogst”. Ontzettend mooi om te ervaren hoe verschillend mensen naar de serie keken.
Hans Neinhuis behaalde het predicaat met een hele persoonlijke gevoelige serie. De serie toont plekken gevuld met licht en schaduw in parken waarmee de stemming en gevoel van de fotograaf wordt verbeeld.
Petra van der Put met de serie Saudade. Petra werkt samen met meisjes, die vanwege uiteenlopende en persoonlijke omstandigheden vastlopen in hun leven, aan een fotoproject. Met het fotograferen worden gevoelens omgezet in beeldtaal en de foto’s zijn dan het uitgangspunt tot verdere gesprekken. Petra heeft de meisjes steeds gefotografeerd met voor hen waardevolle of bijzondere attributen. Ik heb de betekenis van Saudade opgezocht: de mengeling van gevoelens t.a.v. verlies, gemis, afstand en liefde.
Foto Petra van der Put uit de serie Saudade
Anne-Marie Vermaat werd bondsmeester met een serie over de oefening voorafgaande aan Koningsdag van de bereden politie.
Ineke Vijn maakte het beeldboek ‘shelter from the storm’. Een boek dat meer vragen stelt dan antwoorden geeft. Als dat gebeurt wordt fotografie spannend en dat is hier zeker het geval: intrigerend!

Naast deze 10 nieuwe bondsmeesters heeft de jury ook 14 personen genomineerd tot kandidaat. Een kandidaat kan twee jaar deelnemen aan de landelijke gespreksgroep van bondsmeesters. Het zijn Jan Donders. Carla van Gaalen, Yolanda Geldof, Gerda Hanemaaijer, Henk Langerak, Rob Langhorst, Willem Melching, John Moest, Nagy Istvan, Cobi Neeft, Diana Putters, Dannie Struijff, Jan Tito en Ton Wolswijk.